ایگنیشس متنفر از اتحادیه‌ی ابلهان

برخی می‌گویند تا زمانی که «تول» نویسنده «اتحادیه ابلهان» زنده بود چندین نفر در دنیای ادبیات احساس کردند که مهارت‌های نوشتاری او قابل ستایش است اما رمان‌هایش توسط ناشران رد شد. او پس از تحمل پارانویا و افسردگی ناشی از بخشی از این شکست‌ها، در سن ۳۱ سالگی بر اثر خودکشی درگذشت.

جان کندی تول رمان‌نویس آمریکایی بود که سال ۱۹۳۷ به دنیا آمد و ۳۱ سال پس از آن خودکشی کرد و مرد. نویسنده‌ای که بعد از مرگش شهرتش جهانی شد و هیچ گاه ندید که کتاب «اتحادیه‌ ابلهان»ش جایزه پولیترز را آن خود کرد.

رمان «اتحادیه‌ی ابلهان» را پیمان خاکسار به فارسی ترجمه و نشر چشمه آن را منتشر کرده‌است.

از نیواورلئان تا اگزوز می‌سی‌سی‌پی

 تول نویسنده کتاب «اتحادیه‌ی ابلهان» در خانواده‌ای طبقه متوسط ​​در نیواورلئان متولد شد. با تشویق مادرش در سن ۱۰ سالگی با عنوان مجری صحنه به بازیگری پرداخت و در ۱۶ سالگی اولین رمان خود را با عنوان «کتاب نئون» را نوشت. او بورس تحصیلی دانشگاهی در نیواورلئان را دریافت کرد.

پس از فارغ‌التحصیلی از تولان در دانشگاه کلمبیا در نیویورک، در حالی که هم‌زمان به تدریس در کالج هانتر مشغول بود، به تحصیل انگلیسی پرداخت.کتابش را برای چندین ناشر فرستاد و همگی رد کردند و در آخرین تلاشش پس از رد کتاب توسط یکی دیگر از چهره های ادبی، هودینگ کارتر جونیور؛ رمان را کنار گذاشت. در می‌سی‌سی‌پی توقف کرد و  زندگی‌اش را با آوردن شیلنگ دود از اگزوز ماشینش، تمام کرد.

اتحادیه‌ی ابلهان

کتاب اتحادیه‌ی ابلهان طنزی دارد که بارها خواننده را می‌خنداند اما واقعیت این است که در پسِ این طنز به‌ظاهر خنده‌دار، واقعیتی تلخ نهفته است. ایگنیشس از جامعه‌ی متظاهر و دورویی که در آن زندگی می‌کند متنفر است. هیچ‌کس، حتی مادرش او را درک نمی‌کند جز همکلاسی دوران دانشگاهش که برای نجات ایگنیشس از وضعیتی که بدان گرفتار شده است، اقدام می‌کند.

ایگنیشس شخصیت اصلی رمان جامعه‌ای که پر از نیرنگ و ریاکاری‌ست ساز مخالف می‌زند، چون معتقد است که همراهی‌ یا سکوت‌، هنگامی که می‌دانیم اهدافی که پیش رویمان است تماماً اشتباه و به ضرر تمامی افراد یک جامعه است.

 ایگنیشس حاضر است دوستانش و حتی خانواده‌اش را از دست بدهد اما خودش را ‌پشت نقابی که نیست پنهان نکند.

بخشی از کتاب دیالوگ ایگنیشس با مادرش: «تو باید پول اون مَرده رو بدی ایگنیشس. می‌خوای منو تو زندان ببینی؟ اگه مادرتو بندازن پشت میله‌های زندان از خودت شرم نمی‌کنی؟»

«می‌شه لطفاً دیگه درباره‌ی زندان حرف نزنی؟ ظاهراً این قضیه خیلی ذهنت رو مشغول کرده. البته به‌نظرم می‌آد از فکرکردن بهش لذت می‌بری. در عصر ما مظلوم‌نمایی دیگه بی‌معناست.»

در این باره بخوانید:

چند فریم کمتر دیده شده از نجف دریابندری؛ از کتاب آشپزی تا ترک تحصیل!

غاده‌السمان؛ شاعر عرصه داستان

۰ نفر

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.