گروه ایرنا زندگی - اگر بعد از گریه‌کردن احساس می‌کنید حالتان بهتر شده به این دلیل است که گریه‌کردن باعث ترشح اندورفین‌ها شده و می‌تواند تسکین‌دهنده استرس باشد. گریه‌کردن فوایدی برای سلامتی دارد و در مقابل، جلوی گریه‌کردن و ریزش اشک‌ها را گرفتن به سلامتی آسیب می‌زند. فواید گریه‌کردن برای سلامتی که از نظر علمی ثابت شده شاید شما را شگفت‌زده کند.
اگر جلوی گریه‌تان را بگیرید به سلامت روانتان آسیب خواهید زد؛ اما خوب است بدانید گریه‌کردن نشانهٔ ضعف نیست و به دلایل متعددی به نفع سلامتی‌تان است.
نشان‌دهندهٔ ناراحتی و... است
یکی از دلایل اینکه گریه می‌کنیم ابراز ناراحتی است و این مسئله را می‌توانید به‌وضوح در کودکان و نوزادانی که هنوز نمی‌توانند حرف بزنند و نیازشان را بگویند ببینید. مثلاً در بچه‌ها اغلب گریه‌کردن نشانهٔ این است که گرسنه‌اند، دردی دارند یا جای‌شان را کثیف کرده‌اند. گریه‌کردن نشان‌دهندهٔ یک ناراحتی فیزیکی یا هیجانی در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان است.
احساس سراسیمگی، اضطراب و استرس یا خشم و عصبانیت از دلایل معمول این است که کسی گریه می‌کند. احساس ضعف و ناتوانی در موقعیتی خاص یا یک حادثه غیرمنتظره هم می‌تواند باعث گریه‌کردن شود. افسردگی، آسیب جسمی و البته اتفاقات خوب و غیرمنتظره و شادی زیاد هم می‌توانند شما را به گریه بیندازند. وقتی احساس ناراحتی و اندوه می‌کنید بدنتان به دنبال راهی برای رهایی از این اندوه می‌گردد تا هیجانات خود را تخلیه کند.
برای چشم‌هایتان خوب است
گریه‌کردن برای سلامت چشم‌ها مفید است. طبق یافته‌ها اشک‌ها محافظ چشم‌ها هستند و از آنها در برابر گردوغبار، آلودگی‌ها و محرک‌ها محافظت می‌کنند. اشک‌ها کمک می‌کنند چشم‌ها نرم و مرطوب شوند و احتمال آلوده‌شدن آنها به باکتری‌ها کمتر شود؛ بنابراین گریه‌کردن راهی برای کمک به سلامت چشم‌هاست.
به سم‌زدایی بدنتان کمک می‌کند
انسان سه نوع اشک تولید می‌کند: اشک‌های رفلکسی، اشک‌های پایه و اشک‌های عاطفی. هر یک از این اشک‌ها هدفی برای کمک به پاک‌سازی بدن دارند. اشک‌های رفلکسی، آلودگی‌هایی مثل دود و گردوخاک را از چشم‌ها خارج کرده و از چشم‌ها محافظت می‌کنند. اشک‌های پایه با حفظ رطوبت چشم از آنها در برابر عفونت‌ها محافظت می‌کنند. اشک‌های هیجانی نیز حاوی هورمون‌های استرس و دیگر سمومی هستند که باید از بدن خارج شوند.
حالتان را بهتر می‌کند
خیلی از افراد گریه‌کردن را احساس بدی می‌دانند که حالشان را بدتر می‌کند؛ اما در واقع گریه‌کردن کمک می‌کند حالتان بهتر شود. اشک‌های عاطفی، هورمون‌های استرس را آزاد می‌کنند و وقتی گریه می‌کنید سطح استرستان پایین می‌آید که کمک می‌کند بهتر بخوابید و سیستم ایمنی‌تان تقویت می‌شود. وقتی بعد از گریه‌کردن هورمون‌های استرس بدنتان را ترک می‌کنند شما باید احساس بهتری داشته باشید و حالتان از قبل بهتر شود.
آرامش را برایتان به ارمغان می‌آورد
وقتی گریه می‌کنید سیستم عصبی پاراسمپاتیک شما فعال می‌شود. سیستم عصبی پاراسمپاتیک به بدنتان کمک می‌کند غذا را بهتر گوارش کرده و بهتر استراحت کنید. هر علامتی از استرس، مثل معده درد و بی‌قراری می‌تواند بعد از چند دقیقه گریه‌کردن تسکین پیدا کند.
دردتان را کمتر می‌کند
شما چه درد فیزیکی داشته باشید و چه درد هیجانی، گریه‌کردن کمک می‌کند شدت دردتان کمتر شود. اندورفین‌ها هنگام گریه‌کردن ترشح می‌شوند و کمک می‌کنند نسبت به درد، کمی بی‌حس شوید و احساس تسکین پیدا کنید. این فرایند به طور کل خوشایند است و احساس خوبی به شما می‌دهد.
هیجاناتتان را تعدیل می‌کند
گریه‌کردن را اغلب با احساسات منفی مرتبط می‌دانیم، مثل اندوه و تنهایی و خشم؛ اما انسان وقتی احساس ترس، شادی و نگرانی می‌کند نیز گریه می‌کند. به همین دلایل گریه‌کردن می‌تواند کمک کند از نظر هیجانی تعدیل شوید.
هشدار می‌دهد که چیزی درونتان اشتباه است
گاهی ممکن است هیجانات دردناک خود را بدون اینکه بدانید سرکوب کنید. گریه‌کردن می‌تواند کمک کند بفهمید چیزی درونتان مشکل دارد، چه از نظر هیجانی و عاطفی و چه از لحاظ یک موقعیت فیزیکی که در آن قرار دارید. وقتی فهمیدید مشکلی درونتان وجود دارد می‌توانید به شیوهٔ سالم‌تری کنکاش کنید تا متوجه شوید مشکل از کجاست و سپس می‌توانید به‌جای سرکوب‌کردن، آن را به‌درستی برطرف کنید.
با عفونت می‌جنگد
وقتی مدتی طولانی گریه نمی‌کنید و اشکی تولید نمی‌کنید چشم‌هایتان ممکن است خشک شوند. خشکی چشم می‌تواند احساس ناراحت‌کننده ایجاد کند و از آن مهم‌تر توانایی چشم‌هایتان برای مبارزه با عفونت‌ها کمتر شود. اما با گریه‌کردن چشم‌ها مرطوب و نرم شده و بهتر می‌توانند با عوامل عفونت بجنگند.
به تقویت روابطتان کمک می‌کند
کودک انسان گریه می‌کند تا توجه اطرافیان را به نیازی که دارد جلب کند. گریه انسان بزرگسال در مقابل افراد درست و در شرایط مناسب می‌تواند ارتباط خوبی با آنها ایجاد کند. در این شرایط گریه نشان می‌دهد سد دفاعی شما شکسته شده و از حساس و آسیب‌پذیربودن احساس ناراحتی نمی‌کنید، نه به شیوه‌ای که ضعف نشان دهید؛ بلکه به‌صورت تعاملی بر پایه احساسات و همدلی که بین انسان‌ها مشترک است.
وقتی در موقعیت راحتی هستیم و با هم حرف می‌زنیم و با هم ماجراهای اتفاق افتاده را پردازش می‌کنیم و احساسات خود را با هم به اشتراک می‌گذاریم این شرایط اغلب همدلی‌مان را تقویت می‌کند و باعث ارتباط بهتر و قوی‌تری بین ما می‌شود. این می‌تواند راهی باشد تا پیوند قوی‌تری با فرد مقابل برقرار کنیم و جوی دوستانه‌تر ایجاد نماییم. محققان می‌گویند گریه در تکامل انسان جایگاهی دارد. در زمان نیاکان ما، گریه‌کردن راهی برای پیوند قوی‌تر در درون جامعه و محدودکردن تمایلات تهاجمی یا خشونت‌آمیز در میان گروه‌ها بوده است.
چه اتفاقی می‌افتد اگر جلوی اشک‌هایتان را بگیرید؟
اگر جلوی جاری‌شدن اشک‌هایتان را بگیرید نمی‌توانید هیجانات خود را به شیوهٔ سالمی بروز دهید. ازآنجایی‌که گریه‌کردن باعث ترشح اندورفین‌ها می‌شود، جلوی گریه را گرفتن حالتان را بد می‌کند. گریه‌کردن برای خیلی از افراد، سخت و چالش‌برانگیز است؛ زیرا در اکثر جوامع گریه‌کردن نشانهٔ ضعف تلقی می‌شود. گریه‌نکردن و تلاش برای جلوی ریزش اشک‌ها را گرفتن به سلامت روانتان لطمه می‌زند و سرکوب هیجاناتی مثل استرس و اضطراب و افسردگی، استرس و حس منفی‌تان را تشدید خواهد کرد.
به گزارش وب گاه تبیان، برخی از افراد به‌طورکلی به‌ندرت گریه می‌کنند که می‌تواند به ضرر سلامتی‌شان باشد. اگر جایی که نیاز دارید اشک بریزید، جلوی آن را بگیرید، هیجانات خود را به نحو دیگری بروز خواهید داد که احتمالاً سالم نیست و دچار دردهای جسمی و روحی خواهید شد.
نظر شما