به گزارش ایرنا زندگی - پوست‌ها اغلب به دلیل عادت داشتن، یا در تلاش برای کاهش قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها دور ریخته می‌شوند. با این حال باید در نظر داشت که حذف پوست آن ها ممکن است به معنای حذف یکی از غنی ترین قسمت های گیاه باشد.
طبق گزارشات وب سایت HealthLine ، مقدار مواد مغذی موجود در آنها بر اساس نوع میوه یا سبزی متفاوت است. به طور کلی، محصولات پوست نشده حاوی مقادیر بیشتری از ویتامین ها، مواد معدنی و سایر ترکیبات گیاهی مفید نسبت به محصولات پوست کنده هستند.
بررسی میزان مواد معدنی در پوست میوه و سبزیجات
در واقع، یک سیب خام با پوست حاوی ۳۳۲ درصد ویتامین K بیشتر، ۱۴۲ درصد ویتامین A بیشتر، ۱۱۵ درصد ویتامین C بیشتر، ۲۰ درصد کلسیم بیشتر و تا ۱۹ درصد پتاسیم بیشتر از سیب پوست کنده است.
به طور مشابه، یک سیب زمینی آب پز با پوست تا ۱۷۵٪ ویتامین C بیشتر، ۱۱۵٪ پتاسیم بیشتر، ۱۱۱٪ B9 بیشتر، و ۱۱۰٪ منیزیم بیشتری نسبت به سیب زمینی پوست کنده دارد.
پوست سبزیجات همچنین حاوی مقدار قابل توجهی فیبر و آنتی اکسیدان بیشتری است. به عنوان مثال، تا ۳۱ درصد از مقدار کل فیبر موجود در یک سبزی را می توان در پوست آن یافت. علاوه بر این، سطح آنتی اکسیدان در پوست میوه ها می تواند تا ۳۲۸ برابر بیشتر از گوشت آن ها باشد. بنابراین، خوردن میوه ها و سبزیجات حاوی پوست می تواند واقعاً مصرف مواد مغذی شما را افزایش دهد.
پوست میوه ها باعث می‌شود مدت بیشتری احساس سیری کنید
پوست میوه ها و سبزیجات می تواند گرسنگی را کاهش دهد و به شما کمک کند مدت طولانی تری احساس سیری کنید. این موضوع تا حد زیادی به دلیل محتوای فیبر بالای آنها است. بسته نوع و میزان آن، میوه ها و سبزیجات تازه ممکن است قبل از برداشتن لایه های بیرونی تا یک سوم فیبر بیشتری داشته باشند.
چندین مطالعه نشان می دهد که فیبر می تواند به شما کمک کند مدت طولانی تری احساس سیری کنید. فیبر ممکن است این کار را با کشش فیزیکی معده، کاهش سرعت تخلیه آن، یا با تأثیرگذاری بر سرعت ترشح هورمون‌های سیری در بدن شما انجام دهد.
بنابراین، میوه ها و سبزیجات پوست نشده ممکن است به کاهش گرسنگی و حتی کاهش وزن کمک کنند.
پوست میوه ها و سبزیجات می‌تواند از برخی بیماری ها پیشگیری کند
میوه ها و سبزیجات حاوی آنتی اکسیدان هایی هستند که ترکیبات گیاهی مفیدی هستند که ممکن است خطر ابتلا به چندین بیماری را کاهش دهند.به زبان ساده، عملکرد اصلی آنتی اکسیدان ها مبارزه با مولکول های ناپایدار به نام رادیکال های آزاد است. سطوح بالای رادیکال های آزاد می تواند باعث استرس اکسیداتیو شود که در نهایت می تواند به سلول ها آسیب برساند و به طور بالقوه خطر بیماری را افزایش دهد.
در واقع، محققان بر این باورند که آنتی اکسیدان ها ممکن است به کاهش خطر بیماری قلبی و انواع خاصی از سرطان کمک کنند. همچنین این آنتی اکسیدان ها می‌توانند بر پیشگیری از بیماری های عصبی مانند آلزایمر نیز موثر باشند.
میوه ها و سبزیجات به طور طبیعی سرشار از آنتی اکسیدان هستند، اما طبق تحقیقات، به نظر می رسد آنتی اکسیدان ها بیشتر در لایه بیرونی متمرکز شده اند. در یک مطالعه، سطح آنتی اکسیدان در پوست میوه ها و سبزیجات تا ۳۲۸ برابر بیشتر از گوشت(پالپ) آنها بود.
بنابراین، اگر می خواهید دریافت آنتی اکسیدان های میوه و سبزیجات را به حداکثر برسانید، باید آنها را با پوست مصرف کنید.
برخی از میوه ها ناچاراً باید بدون پوست مصرف شوند
مصرف پوست برخی از میوه ها یا سبزیجات ممکن است سخت باشد یا غیر قابل خوردن باشد.به عنوان مثال، پوست آووکادو غیرقابل خوردن در نظر گرفته می شود، صرف نظر از اینکه آنها به صورت پخته یا خام مصرف شوند.سایر پوست میوه ها و سبزیجات مانند آناناس، خربزه، پیاز و کرفس می توانند بافتی سفت داشته باشند که طبیعتا جویدن و هضم آن دشوار است. این پوست ها معمولاً بهتر است برداشته شوند و خورده نشوند.
علاوه بر این، در حالی که برخی از پوست‌های سبزیجات خوراکی در نظر گرفته می‌شوند، برای اکثر آنها وقتی خام هستند خیلی اشتها آور نیستند. به عنوان مثال می توان به پوست کدو تنبل اشاره کرد که بهتر است بعد از پختن مصرف شود تا پوست نرم شود.
مرکبات همچنین دارای پوست سخت و تلخی هستند که مصرف خام آن دشوار است. اینها معمولاً بهتر است به عنوان پوست کنده یا پخته مصرف شوند یا به سادگی دور ریخته شوند.برخی از پوست‌های میوه و سبزیجات، اگرچه کاملاً خوراکی هستند، ممکن است طعم تلخی داشته باشند یا با لایه‌ای از موم یا کثیفی پوشانده شده باشند که جدا کردن آنها بسیار سخت است.
اگر ایده خوردن این میوه ها و سبزیجات با پوست، باعث می شود که اصلا تمایلی به خوردن میوه ها و سبزیجات نداشته باشید، ممکن است پوست کندن بهترین گزینه برای شما باشد.
پوست ممکن است حاوی سموم یا آفت کش‌ها باشد
معمولاً از آفت کش ها برای کاهش خسارت به محصول و افزایش عملکرد استفاده می شود.بر خلاف باور عمومی، آفت کش ها را می توان هم در میوه ها و سبزیجاتی که به صورت ارگانیک و هم به طور معمول رشد می کنند، یافت.
اگرچه برخی از آفت‌کش‌ها وارد گوشت میوه‌ها و سبزیجات می‌شوند، اما بسیاری از آنها در پوست بیرونی محصور می‌مانند. شستشو راه خوبی برای خلاص شدن از بقایای آفت کش هایی است که به طور شل به سطح پوست چسبیده اند. با این حال، پوست کندن بهترین راه برای حذف آفت کش هایی است که در پوست میوه ها و سبزیجات نفوذ کرده اند.
به عنوان مثال، یک بررسی اخیر گزارش می دهد که حدود ۴۱٪ از بقایای آفت کش های موجود در میوه ها با شستشو با آب حذف می شود، در حالی که تا دو برابر آن از طریق پوست کندن حذف می شود.
با این وجود، خطر مصرف کمی بیشتر آفت کش ها ممکن است لزوماً از مزایای مقدار بیشتر مواد مغذی در پوست بیشتر نباشد. البته شایان ذکر است که میزان آفت کش های روی پوست میوه ها به مقداری نیست که پوست نکندن آن ها نگران کننده باشد.
راه حل‌های دیگری نیز وجود دارد تا از خود در برابر علف کش‌ها، قارچ کش‌ها، حشره کش‌ها یا حتی نیترات‌ها محافظت کنید و در عین حال بخش زیادی از مواد مغذی موجود در میوه‌ها و سبزیجات تازه را حفظ کنید. اگر می‌خواهید که پوست میوه‌ها را جدا کنید بهتر است که این کار را با یک پوست‌کن که بخش نازکی از پوست میوه‌ها را جدا می‌کند انجام دهید. این کار باعث می‌شود که بسیاری از مواد معدنی و ویتامین‌های موجود در نزدیکی پوست‌میوه‌ها به خوبی حفظ شود.
برای برخی از سبزیجات مانند کدو سبز، بادمجان یا خیار، می توانید پس از آن‌که آنها را به خوبی شستید، بخشی از پوستشان را نگه دارید. برای سبزیجات با پوستی ضخیم‌تر مانند سیب زمینی، هویج، تره فرنگی و شلغم می توان آنها را قبل از مصرف با یک اسفنج زبر یا یک مسواک به خوبی شستشو داد تا بتوان به اندازه کافی با از بین بردن بقایای آفت کش ها از تمام مزایای آنها بهره مند شوید!