مستند گلوله باران داستان حرکت چند نفر از نظامیان ایران و دو فیلمبردار است که از منطقه امن به سمت خط مقدم مبارزه با داعش حرکت می‌کنند و فیلم‌برداران تیر می‌خورند

واقعیتی است که در سینمای ایران، فیلم‌های مستند آن چنان جایی ندارد و برای آنها تبلیغاتی نیز نمی‌شود. مگر این که فیلم آن چنان خوب باشد که بر سر زبان‌ها بیافتند و بتواند در جمع سینماگران و مخاطبان این پرده نقره‌ای دیده شود.

چتد وقتی است که صحبت در مورد مستند «گلوله‌ باران» زیاد است که طبیعتا بخشی از آن به علت موضوع مستند و تبلیغات همیشگی این موضوع بوده است اما همین مستند گویا خوب ساخته شده است و ارزش دیدن دارد.

بارش باران وگلوله از آسمان و زمین

در خلاصه داستانی که از سمت عوامل فیلم منتشر شده، آمده است: «دو فیلمبردار همراه با گروهی نظامی عازم خط درگیری می‌شوند. در میانه‌ی راه یکی از فیلمبرداران توسط تک تیرانداز دشمن مجروح می‌شود. او نمی‌تواند به راه رفتن ادامه بدهد؛ ساعت‌ها به سختی می‌گذرد. وضعیت پیچیده‌تر می‌شود، از آسمان باران می‌بارد و از زمین گلوله.»

این مستند سال گذشته و در سیزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینما حقیقت» برای اولین‌بار رونمایی شد. مستندی به کارگردانی مشترک حسین مومن و مرتضی پایه‌شناس و تهیه‌کنندگی مرتضی شعبانی است و روایتی متفاوت  از حضور یک گروه مستندساز در خط مقدم مبارزه با داعش در سوریه را به‌تصویر درآورده است.

این فیلم مستند توانست نشان فیروزه بهترین فیلم سیزدهمین جشنواره فیلم مستند ایران، تندیس بهترین کارگردانی مستند بلند و جایزه بهترین تدوین سیزدهمین جشنواره فیلم مستند ایران، نامزد بهترین فیلمبرداری، نامزد بهترین فیلم بخش هنر و تجربه سیزدهمین جشنواره فیلم مستند ایران شود.

واقعیتی دردناک و جذاب

گلوله باران داستان حرکت چند نفر از نظامیان ایران و دو فیلمبردار است که از منطقه امن به سمت خط مقدم مبارزه با داعش حرکت می‌کنند و اتفاقات جالب و پیش‌بینی نشده‌ای در فیلم می‌افتد. فضا بسیار واقعی و تماشاگر ممکن است تصور کند این سکانس‌ها بازسازی هستند اما حوادث فیلم واقعا اتفاق می‌افتد فیلم‌برداران تیر می‌خورند و عملیات نجات به شکلی جذاب ادامه پیدا می‌کند.

در این باره بخوانید:

«دوئت»؛ روایت روابط تاریخ‌گذشته

آیا فیلم «هایلایت» ارزش دیدن دارد؟

مرتضی پایه‌شناس کارگردان این مستند گفته بود: «حوادث این فیلم در سوریه می‌گذرد اما سعی کردم تا جایی که امکان دارد در پای میز مونتاژ، فیلم را از زمان و مکان عاری کنم. در واقع می‌خواستم فیلم نشان‌دهنده موقعیتی باشد که مخاطب بتواند آن را تجربه کند. شخصا در ایام عید که خیلی از ما در قرنطینه بودیم، خیلی به این فیلم فکر می‌کردم و با خود می‌گفتم چقدر شرایطم در خانه شبیه فیلم شده است.»

کارگردان مرتضی پایه‌شناس، حسین مومن، تهیه‌کننده مرتضی شعبانی، نویسنده مرتضی پایه‌شناس، فیلمبردار حسین مومن، سعید منفرد خنده‌رو، طراحی و ترکیب صدا محمدحسین ابراهیمی و اصلاح رنگ و نور یحیی محمدعلیی عوامل ساخت این مستند هستند.

منبع: تحریریه ایرنازندگی