گروه ایرنا زندگی - زیبایی‌های طبیعت به عوارضی چون آبشار، غار، دریا، رودخانه یا قله ختم نمی‌شود؛ بلکه مسیرهای دسترسی به این جاذبه‌ها اغلب مملو از زیبایی‌های بصری و هیجانات متعدد است. همین ظرفیت‌های طبیعت سبب شکل‌گیری تفریحی مفرح و مسئولانه به نام طبیعت‌گردی شده است. ایران جاذبه‌های متعددی همچون دشت، کوهستان، کویر و جنگل دارد که عبور از هرکدام از این عوارض جغرافیایی ویژگی خاص خود را دارد و تجربه‌ای دوست‌داشتنی است. زیبایی‌های که در دل بهترین مسیرهای طبیعت گردی ایران وجود دارد، طبیعت‌دوستان مشتاق را به سوی خود می‌کشد.
عسل محله به دشت دریاسر؛ استان مازندران
مسیر طبیعت گردی عسل محله (اسل محله) تا دشت دریاسر کانون زیبایی و لطافت طبیعت است. در این مسیر به‌یادماندنی از میان دشت‌ها و مراتع سرسبز می‌گذرید. عبور رودخانه‌ای کوچک و وجود چشمه‌های پرآب، طراوت و زیبایی خاصی به این مسیر پرطرفدار طبیعت‌گردی بخشیده است.
برای شروع طبیعت‌گردی در مسیر عسل محله به دشت دریاسر ابتدا باید از جاده جنگل‌های دوهزار خود را به روستای عسل محله برسانید. دوهزار یکی از زیباترین جاده‌های ایران به شمار می‌رود. ابتدا از خروجی کنارگذر تنکابن (جاده ساحلی) وارد بلوار مجتهد تنکابنی شوید. در ادامه مسیر «زنگیشامحله به سلیمان آباد» را در پیش بگیرید تا به میدان «شهید عزیزپور» برسید. با توجه به تابلوهای راهنما وارد جاده جنگل دو هزار (خروجی دوم میدان) شوید. در ادامه، مسیر شیبی رو به بالا پیدا می‌کند. در طول مسیر هوا خنک‌تر و تراکم درختان و پوشش گیاهی بیشتر می‌شود.
بعد طی مسیری ۲۱ کیلومتری در جاده دو هزار (بعد از روستای بالا اشتوج و پیش از خروجی امامزاده قاسم)، به خروجی جاده اسل محله (سمت چپ جاده) می‌رسید. ورودی جاده تا روستای عسل محله حدود هشت کیلومتر فاصله دارد. عسل محله یکی از روستاهای بخش کوهستانی شهرستان تنکابن است. در انتهای خیابان اصلی روستا، راه پاکوب دشت دریاسر شروع می‌شود؛ پس خودروی خود را در منطقه‌ای امن پارک کنید و با پای پیاده، دل به طبیعت زیبای عسل محله و دشت دریاسر بزنید. این پیاده‌روی در دشت، مرتع و کوهپایه حدود سه کیلومتر طول دارد و یک ساعت زمان می‌برد.
مسیر اسل محله به دشت دریاسر منطقه‌ای با شیب ملایم، وسیع و سرسبز در دامنه کوه سیالان است که در اردیبهشت ماه هوای بسیار مطبوعی دارد و غرق در گل می‌شود. منطقه برای کمپ و شب‌مانی بسیار مناسب است. دو طرف این مسیر جنگل‌های سرسبز روی کوه‌ها به چشم می‌خورد. زیبایی راه کمتر از مقصد نیست؛ پس برای عبور از آن عجله نکنید. در طول مسیر چشمه‌های آب متعددی وجود دارد و از نظر آب آشامیدنی به مشکل برنخواهید خورد. در میانه راه جاذبه «آبشار سنگ بن چشمه» قرار دارد. در انتهای مسیر پیاده‌روی به دشت دریاسر راه باریک و دشت نمایان می‌شود. این منطقه در واقع مرتعی سرسبز و پرگل است که رود کوچکی از میان آن می‌گذرد و چند چشمه از دل آن می‌جوشد.
اقامتگاه بهمنی و اقامتگاه دشت دریاسر در روستای عسل محله برای اقامت چند روزه و بهرمندی بیشتر از طبیعت و جاذبه‌های طبیعی منطقه مناسب هستند. در طول مسیر اسل محله به دشت دریاسر نیز مناطق بسیاری برای کمپ و شب‌مانی وجود دارد. گردشگران می‌توانند با به‌همراه داشتن لوزم کمپینگ در دشت چادر بزنند و از تماشای آسمان صاف و زیبا منطقه در شب لذت ببرند.
آدرس مبدا: تنکابن، جاده دوهزار، جنوب روستای عسل محله
ویژگی مسیر: دشت و کوهپایه کوه سیالان
نوع مسیر: مسیر پیاده‌روی در دشت و مرتع با شیب ملایم
طول مسیر: ۲٫۳ کیلومتر
سختی مسیر: دو از ۶
ارتفاع شروع پیمایش: ۱,۲۶۸ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
حداکثر ارتفاع در طول مسیر: ۱,۶۷۱ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
بهترین فصل پیمایش: بهار
نوع اتومبیل: خودروی سواری
نزدیک‌ترین روستا: عسل محله
نزدیک‌ترین شهر: تنکابن
فیلبند به الیمستان؛ استان مازندران
مسیر روستای فیلبند به جنگل الیمستان از مقاصد طبیعت‌گردی محبوب ایران است. طبیعت‌گردان حرفه‌ای معمولا در قالب گروه‌ها و تورهای متعدد راهی این منطقه زیبا می‌شوند و از آن به‌عنوان یکی از از خاطره‌انگیزترین سفرهای خود یاد می‌کنند.
روستای فیلبند یکی از مرتفع‌ترین مناطق ییلاقی استان مازندران است. این روستا چشم‌اندازی تمام قد و بسیار زیبا از قله دماوند دارد. طبیعت دل‌فریب منطقه ییلاقی فیلبند آن را به یکی از مقاصد گردشگری ایران تبدیل کرده است. این روستا در فصل بهار آب‌وهوایی بسیار متغیر دارد و در تابستان از هوای مطبوع و خنک برخوردار است. در نیمه دوم سال به‌تدریج ساکنان روستا خانه‌های خود را ترک می‌کنند. بارش‌های زمستانی این منطقه بسیار سنگین است.
برای شروع طبیعت گردی فیلبند به الیمستان ابتدا باید از جاده هراز (جاده ۷۷) وارد استان مازندران شوید. ۲۵ کیلومتر قبل از آمل به «سه راه منگل» می‌رسید. وارد خروجی جاده فیلبند (سمت راست جاده) شوید. این جاده فرعی ۴۵ کیلومتر طول دارد و در مسیری پرپیچ‌وخم شما را به روستای فیلبند می‌رساند. در طول مسیر از روستای تاریخی سنگچال و جنگل فیلبند گذر خواهید کرد. در اوایل فصل بهار و فصل پاییز آب‌وهوای منطقه بسیار متغیر و غیرقابل‌پیش‌بینی است و احتمال مواجه شدن با رگبارهای مقطعی و سنگین وجود دارد.
پیمایش مسیر فیلبند به الیمستان حداقل ۱۰ ساعت زمان می‌برد و برنامه‌ای دو روزه محسوب می‌شود. افراد و تورهای طبیعت‌گردی با رسیدن به روستای الیمستان شب اول را در زائرسرا یا اتاق‌های کرایه‌ای روستا می‌گذرانند و صبح زود به‌سمت امامزاده قاسم الیمستان حرکت می‌کنند. در این طبیعت‌گردی به‌همراه بردن حداقل سه لیتر آب و لوازم کمپ ضروری است. به جهت طولانی بودن مسیر و سنگینی کوله، افراد باید برای حضور در این برنامه از آمادگی جسمی و روحی مناسبی برخوردار باشند. امکان اجاره اسب برای حمل چادرها و کیسه‌خواب‌های افراد گروه وجود دارد.
در ابتدای طبیعت‌گردی فیلبند به الیمستان، از جاده‌ای خاکی در جنوب روستای فیلبند گذر می‌کنید. در فصل پاییز درختچه‌های زرشک حاشیه مسیر به بار می‌نشینند. مسیر پاکوب و مشخص است. در بین راه چشمه‌های فصلی متعددی (حدود هشت چشمه) وجود دارد. حتما منبع آب خود را در این چشمه‌ها پر کنید. در میانه راه مسیر پاکوب دو شاخه می‌شود. سمت چپ به «قله حسن بن» و دیگری به‌سمت امامزاده قاسم الیمستان می‌رود. در طول مسیر از میان دشت‌های سرسبز با شیب ملایم عبور خواهید کرد. برای صرف ناهار در محیطی پست اتراق کنید.
بعد از پیمایش حدود ۲۰ کیلومتر نزدیک غروب، به امامزاده قاسم الیمستان (در انتهای یک شیب تند) می‌رسید. طبیعت‌گردان در زائرسرای امامزاده یا طبیعت اطراف آن شام میل می‌کنند و شب دوم را به صبح می‌رسانند. در اطراف امامزاده دو گودال عمیق وجود دارد. برخی این گودال‌های کنار هم را جای شهاب سنگ و برخی افسانه‌های محلی آن را جای زانوهای رستم می‌دانند و چنین روایت می‌کنند که رستم برای نوشیدن آب از دریای خزر، زانو زده است. این گودال‌ها در اصل دستکند هستند و برای نگهداری برف رمستان (برای مصرف در تابستان) توسط ساکنان گذشته این منطقه حفر شده‌اند.
بسیاری از تورهای طبیعت‌گردی، با طلوع خورشید به سوی جنگل و روستای الیمستان حرکت می‌کنند. منظره قله باشکوه دماوند جذابیت این راه را دوچندان می‌کند. با گذر از مراتع، کم‌کم بافت جنگلی رخ نشان می‌دهد. جنگل الیمستان رویشگاه «الیما» یا پیازچه کوهی است. این گیاه مصرف خوراکی و دارویی دارد و در اردیبهشت ماه می‌روید. این جنگل در فصول مختلف مناظر بی‌نظیری دارد و گردشگران و عکاسان بسیاری از آن بازدید می‌کنند.
ارتفاع زیاد، هوای مطبوع و خنک، چشمه‌های فراوان، پوشش گیاهی متنوع و اسب‌های وحشی رها در طبیعت از ویژگی‌های جذاب جنگل الیمستان هستند. روستای الیمستان در فاصله کمی از جنگل قرار دارد. قله الیمستان جاذبه گردشگری دیگر این منطقه به شمار می‌رود. تورهای طبیعت‌گردی غالبا در روستای الیمستان به این برنامه خاتمه می‌دهند و با کرایه نیسان در روستا، خود را به جاده هراز می‌رسانند.
آدرس مبدا: شهرستان آمل، بخش بندپی غربی، روستای فیلبند
ویژگی مسیر: مسیر کوهپیمایی (نیاز به کوهپیمایی استقامتی) و جنگل‌نوردی
نوع مسیر: ابتدا مسیر مرتعی؛ سپس کوه نوردی بر فراز ابرها در منطقه‌ای ییلاقی و در نهایت پیمایش در جنگل‌های هیرکانی
طول مسیر: حدود ۲۵ کیلومتر
سختی مسیر: سه از ۶ (متوسط)
ارتفاع شروع پیمایش: ۲,۳۱۰ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
حداکثر ارتفاع در طول مسیر: ۳,۱۵۰ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
بهترین فصل پیمایش: اواخر بهار و فصل تابستان
نوع اتومبیل: خودروی سواری
نزدیک‌ترین روستا: فیلبند
نزدیک‌ترین شهر: آمل
نئور به سوباتان، استان های اردبیل و گیلان
دریاچه نئور بزرگ‌ترین بستر طبیعی آب شیرین استان اردبیل است و به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده زیر نظر سازمان محیط زیست قرار دارد. این دریاچه با ۴۲۰ هکتار وسعت، روزانه میزبان گردشگران بسیاری است. تنوع گونه‌های گیاهی و جانوری اطراف دریاچه بر جذابیت‌های آن می‌افزاید. جاده روستای عباس آباد بهترین مسیر برای دسترسی به دریاچه نئور است. خروجی عباس‌آباد در سه راه بودالالو (کیلومتر ۵۰ جاده اردبیل به گیوی) قرار دارد. با حدود ۱۵ کیلومتر رانندگی در جاده پرپیچ‌وخم عباس آباد به دریاچه نئور می‌رسید. گروه‌های طبیعت‌گردی معمولا با اتوبوس، خودروی سواری یا ون خود را به دریاچه می‌رسانند.
مسیر طبیعت گردی دریاچه نئور (استان اردبیل) به ییلاق سوباتان (استان گیلان) از کنار «قله بغروداغ» و «دره گرگانرود» می‌گذرد و در مرز استان‌های اردبیل و گیلان قرار دارد. این مسیر یکی از معروف‌ترین برنامه‌های طبیعت‌گردی در ایران محسوب می‌شود و در نیمه خرداد بسیار پرتردد است. نئور به سوباتان یکی از مسیرهای دوچرخه سواری کوهستان نیز محسوب می‌شود. تمامی طول این مسیر زیبا، خاکی و مشخص است و می‌توان آن را با وانت نیسان یا ماشین‌های آفرود نیز طی کرد.
در کوهپیمایی نئور به سوباتان ابتدای مسیر کوهستانی و ادامه آن مرتع، ییلاق و جنگل است. پیمایش نئور به سوباتان حدود ۱۳ ساعت زمان می‌برد و اغلب (با توجه به توان و آمادگی گروه) برنامه‌ای دو تا سه روزه را به آن اختصاص می‌دهند؛ البته اگر در روزهای تابستان پا در این مسیر بگذارید و صبح زود حرکت کنید تا عصر به سوباتان می‌رسید. ۶ کیلومتر ابتدایی مسیر سربالایی سنگینی دارد و اغلب گروه‌ها آن را با وانت نیسان طی می‌کنند.
روز اول پیمایش نئور به سوباتان با پیمایش مسیر پاکوب، از بخش کوهستانی گذر خواهید کرد و در ادامه وارد مراتع سرسبز و دشت لاله‌های سرخ خواهید شد. گله اسب‌های وحشی منظره‌ای باشکوه به طبیعت منطقه می‌بخشد. منطقه ییلاقی «اوبا» و کنار رودخانه پرآب آن برای کمپ و شب‌مانی مناسب است. صبح روز دوم بعد از صرف صبحانه، پیمایش به سوی سوباتان را شروع کنید. آبشار سوباتان (ورزان یا ورازان) در چهار کیلومتری ییلاق سوباتان قرار دارد. در طول این مسیر از کنار آبشارهای بلند و کوتاه دیگر، چشمه‌سارها و جویبارهای متعدد عبور خواهید کرد. در بخشی از مسیر خود را بر فراز ابرها می‌یابید. این منطقه منظره‌ای رویایی دارد. آبادی «شاه تجی» مرتفع‌ترین نقطه در مسیر طبیعت‌گردی نئور به سوباتان است. این روستا اغلب روزهای سال غرق در مه می‌شود. در طول مسیر از شیب‌های ملایم و دره‌های تند گذر خواهید کرد تا به ییلاق دیدنی سوباتان برسید.
سوباتان قسمتی از محدوده شناخته شده شاندرمن در خطه گیلان است. ییلاق و روستای سوباتان حدود ۱,۹۰۰ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد قرار دارد. ساکنان این منطقه زیبا مهاجرنشین و اغلب از اقوام تالش هستند. این منطقه بافت سنتی و روستایی دارد و حضور در فضای آرام آن، انسان را از استرس‌ها و هیجانات منفی زندگی دور می‌کند.
آدرس مبدا: ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل
ویژگی مسیر: دشت‌های وسیع و کوهپیمایی با شیب ملایم
نوع مسیر: مسیر پاکوب با شیب متغیر
طول مسیر: ۲۵ کیلومتر
سختی مسیر: سه از ۶ (متوسط)
ارتفاع شروع پیمایش: ۲,۵۰۰ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
حداکثر ارتفاع در طول مسیر: ۲,۸۲۸ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
بهترین فصل پیمایش: اواخر بهار و فصل تابستان
نوع اتومبیل: خودروی سواری، اتوبوس، ون
نزدیک‌ترین روستا به مبدا: نئور سفلی
نزدیک‌ترین شهر: اردبیل
خلخال به اسالم؛ استان های اردبیل و گیلان
طبیعت‌گردی در مسیر خلخال به اسالم برنامه‌ای به‌یادماندنی و پرهیجان است. سالانه طبیعت‌دوستان بسیاری با آمادگی بدنی نسبی در قالب تورهای گردشگری قدم در این مسیر متفاوت و بهشتی می‌گذارند. برای بسیاری از افراد، پیمایش مسیر خلخال به اسالم (سرپایینی) نسبت به مسیر اسالم به خلخال (سربالایی) ساده‌تر است. روستای اندبیل و روستای خانقاه در حومه شهر خلخال مبدا پیاده‌روی در این طبیعت‌گردی هستند. اندبیل روستای کوهپایه‌ای است و بافت مسکونی متراکمی دارد. این روستا یکی از جاذبه‌های تاریخی شهرستان خلخال به شمار می‌رود. اهالی روستای اندبیل به ترکی آذری صحبت می‌کنند و بسیار مهمان‌نواز هستند.
برای دسترسی به روستاهای اندبیل و خانقاه ابتدا خود را به خلخال برسانید. جاده اسالم به خلخال (در جنوب)، هشجین به خلخال (در غرب) و جاده گیوی در شمال به شهر خلخال می‌رسند. دو جاده اندبیل (روستای اندبیل) و سید دانیال (روستای خانقاه) در شرق شهر خلخال شما را به مبدا پیاده‌روی می‌رسانند. بیشتر گروه‌های طبیعت‌گردی تا آلاچیق‌های اندبیل را با تاکسی طی می‌کنند. با شروع حرکت از اندبیل یا خانقاه، پس از صعود و عبور از یال کوه به یک نقطه می‌رسید.
در طبیعت گردی خلخال به اسالم حتما کفش پیاده‌روی مناسب و کیسه‌خواب به‌همراه داشته باشید. این برنامه به حدود ۱۵ ساعت پیاده‌روی در منطقه‌ای جنگلی با شیب منفی نیاز دارد. روز اول در طول مسیر خود از چشمه، منطقه خره خونی، ناوبالا و ناو پایین گذر کنید تا به قهوه‌خانه برسید. آبشار «دریابن» در مسیر روستای ناو قرار دارد و یکی از جاذبه‌های مسیر است. برای اینکه بتوانید تا عصر روز اول ۶۰ درصد از مسیر را طی کنید و به قهوه‌خانه برسید، باید صبح زود حرکت کنید. قهوه‌خانه در منطقه شکار ممنوع ناو اسالم قرار دارد. این منطقه یکی از بهترین مکان‌ها برای کمپ شبانه است و سرویس بهداشتی و آب آشامیدنی دارد. برخی گروه‌ها شب اول را در کلبه خره خونی به صبح می‌رسانند. این نقطه نیز سرویس بهداشتی دارد.
صبح روز دوم قدم در ادامه راه بگذارید. حدود چهار کیلومتر بعد از قهوه‌خانه به شیب تند و نسبتا خطرناکی برمی‌خورید. بعد از پنج ساعت پیاده‌روی، در انتهای مسیر این طبیعت‌گردی به روستای «لاکه تاشون» (در بخش اسالم) می‌رسید. این روستا در فاصله ۱۰ کیلومتری اسالم و در کنار جاده زیبا و معروف اسالم به خلخال قرار دارد.
آدرس مبدا: ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل
ویژگی مسیر: دشت‌های وسیع و کوهپیمایی با شیب ملایم
نوع مسیر: مسیر پاکوب با شیب متغیر
طول مسیر: ۲۵ کیلومتر
سختی مسیر: سه از ۶ (متوسط)
ارتفاع شروع پیمایش: ۲,۵۰۰ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
حداکثر ارتفاع در طول مسیر: ۲,۸۲۸ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
بهترین فصل پیمایش: اواخر بهار و فصل تابستان
نوع اتومبیل: خودروی سواری، اتوبوس، ون
نزدیک‌ترین روستا به مبدا: نئور سفلی
نزدیک‌ترین شهر: اردبیل
سوها به لاتون؛ استان‌های اردبیل و گیلان
برای دسترسی به مبدا پیمایش سوها به لاتون، ابتدا از جاده گیوی (جنوب شرقی اردبیل) به شهر اردبیل بروید. جاده نیارق (شرق اردبیل) شما را به روستای نیارق می‌رساند. روستای سوها از طریق جاده سوها (جنوب شرق روستای نیارق) در دسترس است. گردشگران معمولا تا این روستا را با وسایل نقلیه طی می‌کنند، شب اول سفر خود را در کنار دریاچه سوها به صبح می‌رسانند و صبح زود قدم در مسیر می‌گذارند. در ماه خرداد منطقه مملو از گل‌های بابونه است که زیبایی وصف‌ناپذیری دارد. با حدود یک ساعت پیاده‌روی در مسیری پاکوب و مشخص به یکی از استثنایی‌ترین مناظر طبیعی ایران می‌رسید. نقطه‌ای که در سمت چپ خود کوه سبلان و سمت راست خود منظره بی‌نهایت از دریای خزر را مشاهده می‌کنید.
در ادامه مسیر سها به لاتون از دشت عبور کرده و در دل منطقه‌ای جنگلی و پرفراز و نشیب به دره لاتون و سپس آبشار لاتون می‌رسید. سراشیبی‌های نزدیک آبشار بسیار تند هستند. ارتفاع آبشار لاتون از سطح دریا ۸۵۰ متر است. در طول این طبیعت‌گردی حدود ۸۰۰ متر ارتفاع کم می‌کنید و بیشتر مسیر سراشیبی است. آبشار لاتون با صد متر ارتفاع از دامنه‌های شرق کوه اسپیناس سرچشمه می‌گیرد و به رودخانه لوندویل و در نهایت به دریای خزر می‌ریزد.
اغلب گروه‌های طبیعت‌گردی بعد از آبشار لاتون تا روستای کوته کومه (مقصد نهایی تورهای سوها به لاتون) به پیمایش مسیر ادامه می‌دهند. در طول این مسیر از جنگل‌های هیرکانی عبور خواهید کرد. گردشگران از روستا با نیسان به لوندویل می‌روند و با بازگشت به شهر خود به این سفر پایان می‌دهند.
آدرس مبدا: استان اردبیل، شهرستان نمین، چهار کیلومتری شمال شرقی روستای سوها
ویژگی مسیر: جنگل متراکم و پر فراز و نشیب
نوع مسیر: جنگلی و کوهستانی
طول مسیر: حدود ۲۶ کیلومتر
سختی مسیر: سه از ۶ (متوسط)
ارتفاع شروع پیمایش: ۱,۶۵۰ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
حداکثر ارتفاع در طول مسیر: ۱,۸۵۸ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
بهترین فصل پیمایش: فصل بهار (خرداد ماه)
نوع اتومبیل: اتوبوس، سواری، ون
نزدیک‌ترین روستا به مبدا: سوها
نزدیک‌ترین شهر به مبدا: نمین
طالقان به رودبارک؛ استان‌های البرز و مازندران
پیمایش در مسیر طالقان تا رودبارک یکی از برنامه‌های تورهای و گروه‌های طبیعت‌گردی حرفه‌ای است. این مسیر از انواع کوهستانی و سخت محسوب می‌شود و گذر از آن نیازمند توان جسمی و روحی بالا، مهارت‌های زندگی در طبیعت، و تجهیزات حرفه‌ای است. برای شروع طبیعت گردی طالقان به رودبارک بهترین مبدا روستای ییلاقی، گردشگرپذیر و کوهستانی پراچان در شهرستان طالقان (استان البرز) است. دیزان رود از میان روستای پراچان می‌گذرد و سرسبزی و حاصلخیزی را برای این منطقه فراهم کرده است. شهر طالقان نیز در کنار رودخانه شاهرود و نزدیک به سد و دریاچه طالقان قرار دارد.
خروجی جاده طالقان در آزادراه کرج به قزوین (بعد از آبیک) بهترین مسیر دسترسی به شهر طالقان و سپس روستای پراچان است. مسیر جاده طالقان را در پیش بگیرید تا به روستای جوستان برسید. در ادامه وارد جاده دیزان در شمال شرقی روستا شوید. خروجی جاده پراچان درست قبل از ورود به روستای دیزان، سمت چپ جاده دیده می‌شود. این جاده شما را به مبدا طبیعت‌گردی طالقان به رودبارک (روستای پراچان) می‌رساند. از ابتدای جاده طالقان تا روستای پراچان حدود ۶۶ کیلومتر (۹۰ دقیقه رانندگی) فاصله است.
طبیعت گردی طالقان به رودبارک برنامه‌ای دو روزه است. برای شروع این پیمایش از شمال روستای پراچان پیاده‌روی خود را شروع کنید. دیزان رود راهنمای شما در ابتدای مسیر است. بعد از حدود پنج کیلومتر وارد استان مازندران و شهرستان کلاردشت می‌شوید. در بخش علم کوه از پل آهنی روی روخانه به‌سمت دیگر آب بروید. در کنار رودخانه به مسیر خود ادامه دهید. در میانه راه رودخانه دو شعبه می‌شود. از روخانه گذر کنید و در دامنه علم کوه به مسیر خود ادامه دهید. در بخشی از راه تخته سنگ‌هایی زیبا وجود دارد که جاذبه‌ای طبیعی و خاص محسوب می‌شود.
از گوسفندسرای دمچه و قله لشگرک بزرگ گذر کنید. تا گوسفندسرای دمچه چشمه برای آب آشامیدنی وجود ندارد؛ پس برای این بخش از سفر بطری آب به‌همراه داشته باشید. در ادامه به دریاچه حصار چال می‌رسید. این دریاچه زیبا در دل کوهستان یکی از زیباترین مناظر طبیعی را دارد. می‌توانید مدتی را کنار دریاچه استراحت کنید یا شب را در این منطقه بگذرانید. بعد از دریاچه به منطقه‌ای پوشیده از برف می‌رسید. با عبور از برف وارد دشت زیبای حصال چال می‌شوید. برخی گروه‌ها این دشت را برای شب‌مانی انتخاب می‌کنند. به‌همراه داشتن کیسه‌خواب در این سفر ضروری است. در ادامه این طبیعت گردی از حصار چال گذر کنید تا به تنگ گلو برسید. در تنگ گلو ماشین برای انتقال ورزشکاران به قرار گاه رودبارک وجود دارد.
آدرس مبدا: شهرستان طالقان، شهر طالقان، روستای پراچان
ویژگی مسیر: کوهستانی و در بخش‌های صعب‌العبور
نوع مسیر: کوهستان، قله، دشت
طول مسیر: حدود ۲۱ کیلومتر
سختی مسیر: پنج از ۶ (مشکل)
ارتفاع شروع پیمایش: ۲,۵۰۰ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
حداکثر ارتفاع در طول مسیر: ۴,۲۵۰ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
بهترین فصل پیمایش: تابستان
نوع اتومبیل: نیسان یا آفرود
نزدیک‌ترین روستا به مبدا: پراچان
نزدیک‌ترین شهر به مبدا: طالقان
ییلاق و جنگل جهان نما؛ استان گلستان
منطقه حفاظت‌شده جهان نما یکی از مقاصد جذاب و دیدنی در طبیعت ایران است. این ییلاق زیبا و خوش‌آب‌وهوا با ۳۰,۶۵۰ هکتار مساحت در شرقی‌ترین بخش رشته‌کوه البرز قرار دارد. از ویژگی‌های این منطقه می‌توان به طبیعت بکر، تنوع گیاهی و جانوری، درختان سربه‌فلک‌کشیده، کلبه‌های ییلاقی، آبشار و چشمه اشاره کرد. تور ییلاق جهان‌نما از برنامه‌های پرطرفدار در حوزه طبیعت‌گردی است. غالبا هدف نهایی این برنامه‌ها بازدید از منطقه تخت میرزا (کلبه مش صفر) و روستای جهان‌نما است.
ییلاق جهان نما در جنوب غربی شهر گرگان و فاصله ۸۵ کیلومتری از آن قرار دارد. برای دسترسی به این منطقه گردشگری و پیمایش در طبیعت زیبای آن با خودروی شخصی یا اتوبوس خود را به گرگان برسانید. از غرب گرگان وارد بزرگراه ۷۰ آسیا شوید و با رسیدن به دانشگاه علوم پزشکی گرگان مسیر خروجی سمت چپ جاده (جاده قدیم گرگان کردکوی) را در پیش بگیرید. در ادامه مسیر وارد جاده شموشک (روبه‌روی درود محله) شوید و تا شموشک سفلی و شموشک علیا به مسیر خود ادامه دهید. بعد از شموشک علیا جاده‌ای ناهموار و خاکی تا ابتدای جنگل وجود دارد که پیمودن آن با خودروی سواری ممکن نیست. این جاده خاکی را می‌توان با خودروی آفرود یا پای پیاده طی کرد.
گروه‌های طبیعت‌گردی معمولا دو روز را به برنامه جنگل جهان نما اختصاص می‌دهند. در جنگل‌های هیرکانی به مسیر خود ادامه دهید تا به منطقه تخت میرزا برسید. چشمه پرآبی در این منطقه وجود دارد. می‌توانید شب اول را در تخت میرزا بگذرانید؛ تنها از امن بودن محل کمپ اطمینان حاصل کنید. در ادامه این طبیعت‌گردی مسیر کلبه «مش‌صفر» را در پیش بگیرید و از صرف چای در این کلبه لذت ببرید. در انتهای سفر خود به‌سمت روستای زیبا و ییلاقی جهان نما حرکت کنید. این روستا امکانات گردشگری چندانی ندارد ولی طبیعت زیبای آن چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند. تقریبا هر روز بعدازظهر فضای روستا را مه می‌گیرد و منظره‌ای خاص از جنگل‌های متراکم هیرکانی را پیش چشمان مخاطبان به نمایش می‌گذارد.
آدرس: شهرستان کردکوی، کیلومتر ۶۰ شهر کردکوی
ویژگی مسیر: اقیانوس ابر و جنگل‌های هیرکانی
نوع مسیر: مسیر کوهپیمایی و مسیر خاکی
طول مسیر: ۹ کیلومتر
سختی مسیر: دو از ۶ (متوسط)
ارتفاع شروع پیمایش: ۱,۷۶۶ متر
حداکثر ارتفاع در طول مسیر: ۳,۰۸۶ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
بهترین فصل پیمایش: بهار، تابستان و پاییز
نوع اتومبیل: دو دیفرانسیل و شاسی‌بلند
نزدیک‌ترین روستا: شموشک علیا
نزدیک‌ترین شهر: کردکوی
رود شور به گندم بریان؛ استان کرمان
مناطق رود شور و گندم بریان در کویر لوت استان کرمان و شمال شهر شهداد قرار دارند. رود شور از ارتفاعات «خوسف» و خراسان جنوبی سرچشمه می‌گیرد و از شمال استان کرمان وارد کویر لوت می‌شود. این رود ۲۲۰ کیلومتر طول دارد و با گذر از غرب گندم بریان در نهایت به باتلاق‌های شمال شرق کلوت‌ها (گود نمک یا چاله شور) می‌ریزد. رود شور در اواخر فصل پاییز و زمستان پرآب است و شکوه خاصی دارد. این رود در فصول کم‌بارش تا حد زیادی خشک می‌شود. در این ایام غلظت نمک آب رود شور بسیار زیاد است و بلورهای نمک فراوانی اطراف آن دیده می‌شود. زمین‌های اطراف رود باتلاقی هستند و نزدیک شدن به آن‌ها خطرناک است.
گندم بریان کرمان یا ریگ سوخته منطقه‌ای وسیع با مساحت ۴۸۰ کیلومتر مربع در کویر لوت است که در فهرست گرم‌ترین نقاط زمین قرار دارد. وجود سنگ‌های آتشفشانی سیاه رنگ از نوع بازالتی ویژگی اصلی این بخش محسوب می‌شود و ظاهری شبیه مریخ به منطقه بخشیده است. پراکندگی این سنگ‌ها نشان از فوران آتشفشان (حدود ۲٫۸ میلیون سال پیش) در این منطقه دارد. ضخامت لایه‌های آتشفشانی گندم بریان از سه متر تا ۱۲ متر مغیر است. حیات حیوانی و گیاهی در این بخش وجود ندارد. گندم بریان یک درصد از مساحت کویر لوت را شامل می‌شود و به‌همراه رودشور و کلوت‌ها مثلث طلایی لوت را تشکیل می‌دهد. گذر از رودشور و صعود به تپه گندم بریان برنامه متفاوتی در حوزه طبیعت گردی محسوب می‌شود. این کویر در نیمه دوم سال میزبان تورهای آفرود بسیاری است.
مسیر بیراهه‌ای برای کویرنوردی رودشور به گندم بریان وجود دارد که گذر از آن بدون همراهی با تور و حضور راهنمای آشنا به منطقه بسیار خطرناک است. رودشور با جاده اصلی (جاده ۹۱) حدود ۴۲ کیلومتر فاصله دارد و پیمایش آن با خودروی سواری توصیه نمی‌شود. با حفظ فاصله از رودشور کویرنوردی را آغاز کنید تا به منطقه گندم بریان (در جانب شرقی رود شور) برسید. اگر رودخانه آب داشته باشد در طول مسیر آن با دو آبشار مواجه می‌شوید که منظره‌ای تکرار نشدنی در دل کویر دارند. با رسیدن به گندم بریان می‌توانید به تپه آن (تخت گندم بریان) صعود کنید. منظره کویر لوت از بالای تپه بسیار تماشایی است.
آدرس مبدا: کویر لوت، شمال شرقی شهر راور
ویژگی مسیر: کویر، تپه ماهورهای طلایی
نوع مسیر: جاده خاکی و کویری
طول مسیر: ۱۰ کیلومتر
سختی مسیر: چهار از ۶
حداکثر ارتفاع در طول مسیر: ۳۰۰ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
بهترین فصل پیمایش: اواخر پاییز و زمستان
نوع اتومبیل: آفرود
نزدیک‌ترین روستا: ده پایین
نزدیک‌ترین شهر: راور
کل نمک راین؛ استان کرمان
دهانه آتشفشانی «کل نمک» راین یا کوه آتشفشانی کله نمکی از جاذبه‌های طبیعی استان کرمان است و بزرگ‌ترین دهانه آتش فشانی ایران به شمار می‌رود. دریاچه نمک بسیار زیبایی در دهانه این کوه تشکیل شده است. زمان آخرین فوران این آتشفشان مشخص نیست،؛ ولی احتمالا شکل‌گیری آن به دوره چهارم زمین‌شناسی بازمی‌گردد. این جاذبه در تاریخ ۶ شهریور ۱۳۹۸، با شماره ۵۹۵ در فهرست میراث طبیعی ملی کشور به ثبت رسیده است.
به‌جز دهانه کل نمک ۱۴ دهانه آتشفشانی کوچک‌تر در منطقه راین وجود دارد. کشف سنگ‌های فسیلی متعدد نشان می‌دهد که این بخش ۳۰۰ میلیون سال پیش زیر آب بوده است. دهانه آتشفشانی کل نمک شکل بیضی دارد. قطر این دهانه ۱,۲۰۰ متر و عمق آن حدود ۳۰۰ متر است.
دهانه آتش فشانی کل نمک راین در حومه روستای قلعه حسنعلی کرمان قرار دارد. برای دسترسی به این روستا باید از جنوب شهر راین وارد جاده راین به جیرفت شوید. بعد ار حدود ۱۵ کیلومتر خروجی روستا سمت چپ جاده دیده می‌شود. جاده‌ای خاکی به طول هفت کیلومتر شما را به روستای قلعه حسنعلی می‌رساند. روستایی کوچک با کوچه‌های سنگ‌فرش و خانه‌های کاه‌گلی و بافتی قدیمی که مردمانی مهمان‌نواز و خون‌گرم ساکن آن هستند. خودروی خود را در روستا پارک و در امتداد رودخانه حرکت کنید. بعد از حدود ۵۰۰ متر، مسیر پاکوب (به طرف شرق) را در پیش بگیرید. پیمایش مسیر روستا تا بالای دهانه کل نمک راین به حدود یک ساعت پیاده‌روی نیاز دارد. ابتدای مسیر شیب نسبتا تندی دارد. پا گذاشتن در آب شور دریاچه نمک دهانه آتشفشان بسیار آرام بخش است. بلورهای نمک اطراف دریاچه، منظره‌ای دیدنی ایجاد کرده‌اند.
آدرس: ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر راین، روستای قلعه حسن علی
ویژگی مسیر: منطقه کویری و کوهستانی
نوع مسیر: جاده خاکی
طول مسیر: ۶ کیلومتر
سختی مسیر: دو از ۶
حداکثر ارتفاع در طول مسیر: ۲,۶۰۰ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد
بهترین فصل پیمایش: پاییز و زمستان و بهار
نوع اتومبیل: سواری
نزدیک‌ترین روستا: قلعه حسنعلی
نزدیک‌ترین شهر: راین
احمد فداله؛ استان خوزستان
به گزارش وب گاه کجارو، احمد فداله دهستانی در بخش شهیون از توابع شهرستان دزفول است. این دهستان در قلب رشته کوه‌های زاگرس قرار دارد و منطقه‌ای بکر و زیبا محسوب می‌شود. نبود جاده‌های مواصلاتی مناسب دسترسی به این منطقه را سخت می‌کند. امامزاده احمد فداله ابن عمران (ع) در انتهای جاده‌ای پرپیچ‌وخم و خاکی مقصدی بکر برای طبیعت‌دوستان به شمار می‌رود. مناظر کوهستانی منطقه در کنار پوشش گیاهی آن تصویری تکرار نشدنی از طبیعت ایران را تشکیل می‌دهند.
فاصله منطقه احمد فداله و امامزاده آن تا دزفول حدود ۱۵۰ کیلومتر است که با توجه به سراشیبی‌ها و سربالایی‌های تند مسیر، پیمودن آن با موتور حدود پنج ساعت زمان می‌برد. بهتر است بدون راهنما راهی این منطقه نشوید. از دزفول به‌سمت سردشت حرکت کنید. چند کیلومتر بعد از روستای ابوالحسن جاده آسفالته به اتمام می‌رسد. در جاده‌ای کم‌عرض و خاکی به مسیر خود ادامه دهید تا به روستای احمد فداله و سپس امامزاده احمد فداله برسید.
آدرس: دزفول، منطقه عشایری دورک
ویژگی مسیر: کوهستانی با سربالایی‌ها و سراشیبی‌های تند
نوع مسیر: جاده خاکی و کوهستانی
طول مسیر: حدود ۱۶۰ کیلومتر
سختی مسیر: چهار از ۶
بهترین فصل پیمایش: اواخر زمستان و اوایل بهار
نوع اتومبیل: وانت، موتور یا خودروی دو دیفرانسیل
نزدیک‌ترین روستا: ابوالحسن
نزدیک‌ترین شهر: دزفول