گروه ایرنا زندگی - بقعه متبرک امازادگان عینعلی و زینعلی(ع) از سال‌های دور مامن مردم حاجتمندی است که هنوز هم وقت بی صبری و دلتنگی راه به این بقعه دلگشا می‌کشند و چند ساعتی به دور از هیاهوی این شهر شلوغ دل شان را به آسمان گره می‌زنند.
جان پناهی در قریه پونک
کوچه باغی کم عرض و قدیمی در محله پونک تهران سال‌هاست که پاخور زائرانی شده است که به امید گرفتن حاجات‌شان راهی ملاقات با بقعه فرزندانی از امام سجاد (ع) می‌شوند.صحن مطهر امامزادگان عینعلی و زینعلی (ع) با درخت‌هایی که به آسمان قد برافراشته‌اند در سردترین روزهای زمستان هم دلنشین است.در محوطه فراخ اینجا که از چند دهه پیش آرامستانی برای سفرکردگان به دیار باقی شده است زائرانی را می‌بینید که التماس دعا گویان جعبه شیرینی، کیسه‌ای از نقل و شکلات یا بسته‌های کوچک از آجیل مشکل گشا را به دیگران تعارف می‌زنند و یک محتاجیم به دعا جواب می‌گیرند.
روایتی از شهادت با مظلومیت
اهالی سالخورده ده پونک داستانی را درباره این امامزادگان نقل کرده اند که حالا ورد زبان زائران شده است.به یاد همین روایت هست که دل‌های آنان به آنی می‌شکند، اشک‌ها روی گونه‌ها غلتان می‌شوند. قدیمی‌ترها و آنها که اهل دل بودند می‌گفتند درخت‌های چنار این محوطه به یاد این مظلومیت خون گریه می‌کنند و بنا بر همین باور است که درختان پا به سن گذاشته این آستان برای اهالی اینجا مقدس است و خوش دارند خودشان آن ها را آبیاری کنند و حاجت روا شوند.
چند روایت درباره شهادت این امامزادگان نقل شده است اما روایتی که از باقی این گفته‌ها موثق‌تر است از شهادت این نوجوانان اهل بیت (ع) به دست ماموران هارون الرشید خبر می دهد. ساکنان ده پونک می‌گویند امامزاده عینعلی (ع) ۱۱ ساله و امامزاده زینعلی (ع) پانزده ساله و از فرزندان امام سجاد(ع) بوده‌اند. در جریان قتل عام سادات در زمان هارون الرشید این امامزادگان به قصد رفتن به خراسان به ایران می‌آیند اما تحت تعقیب ماموران قرار می‌گیرند و راه بر آنها بسته می‌شود.
بعد از مدتی این دو برادر که در برخی روایت با نام «عون ابن علی» و« زید ابن علی» (ع) خوانده شده‌اند به قریه پونک پناه می‌آورند و مدتی در گمنامی زندگی می‌کنند اما عاقبت توسط ماموران غاصب شناسایی شده و به دست میرابی به نام «علی عمران » به شهادت می‌رسانند. این دو نوجوان در کنار درخت چنار تنومندی به خاک سپرده می‌شوند.
بسیاری از اهالی نقل کرده‌اند که بارها این دو امامزاده را در رویاهای صادقه دیده‌اند، از آنها شفاعت و برآورده شدن حاجات را خواسته‌اند. از همان زمان بقعه این دو مظلوم شهید پناهی برای مردم دردمند از روزگار شده و هیچ گاه از حضوران زائران خالی نشده است.
یادگاری از دوره قاجار
متفاوت بودن بنای این بقعه هم به سادگی و مظلومیت این دو امامزاده شهید گره خوره است. بنای بیرونی بقعه با آجر و بدون تزیینات و نازک کاری های مرسوم دوره قاجار ساخته شده است. سقف شیروانی بنا به یاد اهل بیت (ع) با رنگ سبز پوشیده شده است. بقعه قدیمی در زمان فتحعلی شاه قاجار ساخته شده اما ساخت بنای امروزی در سال ۱۳۳۷ آغاز شده و یک سال به طول انجامیده است. به دلیل ارادت مردم به این امامزادگان این بقعه بارها مورد مرمت قرار گرفته است. ناصر فرمانفرما از نخستین کسانی بود که به یازسازی این بقعه همت کرد.در دهه ۷۰ بار دیگر محوطه و بنای بقعه مورد بازسازی قرار گرفت و قبور این آرامستان خیلی بیشتر از قبل شد.در دهه ۸۰ برخی تزیینات و مرمت سقف به انجام رسید.
چشم نوازی هنر آیینه کاری
مرحوم «فریدون پرهیزگار» از مرمت گران ارادتمند به این امامزادگان بود. به پیشنهاد ایشان مقرر شد به جای ضریح مشبک چوبی ضریح جدیدی برای این بقعه طراحی و ساخته شود. در سال ۱۳۸۰ ضریح جدیدی که اثر فاخر استاد چیره دست «ابوالحسن میبدی» بود در این امامزاده نصب شد. تزیینات د اخل بقعه برگرفته از هنر آیینه‌کاری و قطعه چینی است. کف و نیمی از دیوارهای این مرقد از سنگ مرمر ساخته شده و نیمی دیگر و سقف ها با هنر آیینه کاری قاجاری چشم نوازی می‌کنند. بنای بیرونی به شکل هشت ضلعی ساخته شده اما بنای داخل آن مساحتی مربعی شکل دارد. پیشترها آب رودخانه فرحزاد از وسط محوطه اینجا که باغی فرحناک بود می‌گذشت اما حالا از این رودخانه تنها جوی باریکی باقی مانده است اما این حیاط فراخ به مدد درختان کهنسالش هنوز ردی از باغ‌های قریه پونک را در دل خود دارد و به همین دلیل محلی برای آرامش معنوی اهالی این اطراف شده است.
چطور به این زیارتگاه برویم؟
برای زیارت این دو امامزاده باید به نشانی بزرگراه اشرفی اصفهانی، میدان پونک، بلوار پونه یک و کوچه پونه ۳ بروید .کوچه‌های منتهی به امامزاده کم عرض و قدیمی هستند. در این مکان پارکینگی برای زائران تعبیه نشده است. اگر با خودروی شخصی به این مکان مقدس می‌روید بهتر است در همان بلوار پونه جایی برای پارک کردن خودرو در نظر بگیرید تا به دردسر نیفتید. اتوبوس‌های پایانه‌های آزادی _دانشگاه علوم و تحقیقات که از بزرگراه اشرفی اصفهانی گذر می‌کنند، می‌توانند شما را به این مقصد برسانند. برای این منظور باید در ایستگاه مجتمع قضایی از اتوبوس پیاده شوید و به خیابان پونه بروید. تابلوها راهنمای شما در ادامه این مسیر خواهند بود. با کمی پیاده روی به آستان مقدس این امامزادگان خواهید رسید.