بندرعباس از گذشتههای دور به جز اینکه یک بندر تجاری بوده و بسیاری از تبادلات کالایی از طریق این بندر انجام میشده، در گذر تاریخ اتفاقات زیادی را هم پشت سر گذاشته و همین هم باعث شده این بندر زیبا جاذبههای دیدنی زیادی داشته باشد.
جاهای دیدنی و گردشگری بندرعباس متنوع است از جاذبههای طبیعی مثل غار خرسین و چشمه آب گرم گنو گرفته تا پل و چشمه و موزههایی که حتما برایتان حرفهای زیادی برای گفتن دارند.
چگونه برویم؟
برای رفتن به بندرعباس از هر سه وسیله خودروی شخصی، قطار و هواپیما میتوانید استفاده کنید. اگر قصد سفر با ماشین شخصی را داشته باشید راه طولانی در پیش دارید، مخصوصا اگر مبدا تهران باشد. مسیری حدود 1300 کیلومتری و در حدود یکونیم روزی را باید طی کنید و از شهرهای مختلفی عبور کنید. با قطار اما حدود 18 ساعت در راه خوهید بود. برای هواپیما هم که بالطبع باید هزینهاش را پرداخت کنید و نکته خاص دیگری برای گفتن وجود ندارد، جز اینکه در فاصلهای کمتر از دو ساعت به مقصد خواهید رسید.
جاذبهها
بنادر در طول تاریخ همواره محل تلاقی فرهنگها و تمدنهای گوناگون بوده و هستند و در میان جاذبههای تاریخی و گردشگریشان حتما آثاری به چشم میخورد که نشانهای از این برخورد فرهنگی در خود داشته باشد. یکی از این بناها و نقاط گردشگری معبد هندوها در بندر عباس است. معبد هندوها شاید عجیبترین و متمایزترین مکان دیدنی در بندرعباس باشد. تجار و بازرگانان هندی که در مسیر تجاری خود به سمت اقیانوس هند در بندرعباس توقف میکردهاند، پیشنهاد ساخت این معبد را به محمدحسنخان سعدالملک حاکم وقت بندرعباس دادهاند و این معبد باشکوه را با هزینه خودشان ساختهاند. یک سالن چهارگوش میانی با گنبدی مخروطی شکل که بر روی آن قرار گرفته، اسکلت اصلی بنا را تشکیل میدهد. تزئینات این گنبد کاملا متأثر از معماری هندی است که آن را از تمام بناهای حاشیه خلیج فارس متمایز میکند.
حمام گله داری یکی از بناهای تاریخی بندرعباس است که به صورت موزهای درآمده و در بخش مرکزی شهر در محله بازاراوزیها قرار گرفته است. میتوان گفت که این حمام تنها حمامی است که از گذشته بندرعباس باقی مانده و قدمت آن به تاریخ قاجار برمیگردد.
شاید ندانید که طولانیترین پل تاریخی ایران با نام پل لاتیدان که قدمتی در حدود 500 ساله دارد، در سال 72 به خاطر سیلی که در روستای نیمکار در شهرستان خمیر به راه افتاد، از زیر خاک بیرون آمد. با اینکه طول آن یک کیلومتر بوده و ۲۳۳ دهانه داشته اما امروزه تنها ۳۳ دهانه آن سالم مانده است.
تقریبا اغلب شهرهای ایران دارای عمارتی هستند که تحت عنوان عمارت کلاهفرنگی شناخته میشوند. بندرعباس نیز از این قاعده مستثنا نیست. ساخت این بنا که گمرک قدیم و تاریخی شهر بندرعباس و محل تجارتخانه داخلی و خارجی آن بوده به دوره صفویه باز میگردد. از آنجا که بنا از معماری اروپایی آن زمان تاثیر پذیرفته، به عمارت کلاه فرنگی معروف شده است.
یکی دیگر از جاذبههای بندرعباس قلعه فین است که در بخش فین، روی تپهای مرتفع قرار گرفته. باستانشناسان معتقدند که این قلعه در اواسط زمان ورود اسلام به ایران احداث شده و احتمالا کاربرد نظامی و حفاظتی داشته است.
در این زمینه بخوانید
گشتی در هرمز؛ فصل سفر به جزیره ناشناختهها
غار خرسین یکی از معدود غارهای نمکی بکر و دستنخورده استان هرمزگان است. این غار در بخش سیاهو در شمال شرقی و در فاصله ۸۰ کیلومتری مرکز استان واقع است. محیط کوه غالباً از سنگهای ناپایدار و نمکی تشکیل شده است، از اینرو پیشروی در این غار باید با احتیاط کامل انجام شود.
مجموعه برکههای باران شامل شش برکه یا آب انبار مربوط به دوران صفویه است. این مجموعه در گذشته از منابع ذخیره آب شیرین بندرعباس بود. هر برکه دارای چهار دهانه اصلی برای برداشت آب بود. این برکهها در فضای مشجر وسیعی در خیابان 22 بهمن بندرعباس قرار دارند و دارای گنبدهای موزون زیبا و ممتازی هستند.
از دیگر مکانهای دیدنی بندرعباس، موزه مردمشناسی است که یکی از بزرگترین موزههای مردمشناسی ایران محسوب میشود. بنای این موزه با بهرهگیری از معماری سنتی هرمزگان در محوطه تاریخی برکههای باران ساخته شده است. این موزه سه بخش دارد: بازار سنتی، صید و صیادی و آزادسازی جزیره هرمز از دست پرتغالیها. در این موزه همچنین بخشهای مختلف دیگری همچون باستانشناسی، دوره تاریخی، دوره اسلامی، بخش سکه و نگارخانه نیز وجود دارد. این موزه در بلوار پاسداران بندرعباس نیز قرار دارد.
اگر در مسیر مواصلاتی بندرعباس به سیرجان حرکت کنید، پس از طی حدودا ۳۵ کیلومتر کوه گنو را در چشمانداز جاده خواهید دید؛ منطقه حفاظت شده گنو که به واسطه چشمه آب گرم موجود در این منطقه ایجاد شده، تفرجگاه بینظیری برای بازدیدکنندگان از استان هرمزگان است. چشمه آبگرم گنو تنها چشمه موجود در منطقه نیست، اما بخار ناپایداری که به واسطه اختلاف دمایش با محیط به هوا پراکنده میشود، صحنه چشمنوازی خلق میکند.
دره داماش از بکرترین جاهای دیدنی بندرعباس است که مشتاقان طبیعتگردی را خوب راضی میکند. این دره در میان کوههای سربه فلک کشیده زاگرس است که در فاصله ۸۰ کیلومتری شمال بندرعباس واقع شده. رودخانه زیبایی از میان این دره می گذرد که پس از پیوستن به چندین شعبه دیگر با نام رود جلابی به خلیج فارس میریزد.
خوراکیهای اهل بندر
هیچ سفر و گشتوگذاری بدون چشیدن طعم غذاهای آن منطقه کامل نمیشود. هرمزگان و به خصوص شهر معروفش بندرعباس نیز به واسطه قدمت تاریخی و همچنین خاصیت بندری بودن، دارای غذاهای متنوع و اصیلی است. برخی غذاهای خاص اهالی بندر شامل هواری، نان تموشی، موفلک، مهیاوه، برنج دیشو و بلالیت هستند.
سوغات بندر
معمولترین و رایجترین سوغات هرمزگان حصیر است، درخت خرما که با برگهایش حصیر میبافند در کل استان چه بندرعباس و چه شهرهای دیگر فراوان است و با آن وسایل مختلفی مثل زیرانداز و سینیهای حصیری بزرگی درست میشود که بهترینش را در روستای میناب در فاصله ۱۱۰ کیلومتری شرق هرمزگان، میتوان پیدا کرد. سوغاتی دیگری که مخصوص این منطقه است چنته است. نقشهای هندسی را روی دارهایی که روی زمین نصب میشود میبافند، با صدفهای دریایی و منگولههای رنگی تزئینش میکنند و به آن چنته میگویند. محلیها با آن کپرهایشان را تزئین میکنند و مسافران بیشتر به عنوان وسیلهای برای تزئین دیوار و خانه آنها را با خود میبرند. جدا از چنته، لباسها و پارچههای گلابتوندوزی شده هم یکی از بهترین سوغات هرمزگان است.