جایی در آن پایینهای نقشه نزدیکیهای قشم، جزیره هرمز قرار گرفته. پایتان را که از قایق روی خاک می گذارید اولین چیزی که نظرتان را جلب می کند، قرمزی خاک است. اینجا همان جایی است که قرمزی خاک و آبی دریا با هم یکی میشوند.
هرمز جزیرهایست سن و سالدار. در منابع آمده که این جزیره ۶۰۰ میلیون سال قدمت دارد. در تاریخ آمده هرمز تا پیش از اینکه مورد حمله مغولان قرار بگیرد تجارت پرورنقی داشته ولی مغولها که آمدند آبادی و زندگی را هم با خودشان بردند. یکسری به قشم کوچ کردند و عدهای دیگر به جرون یا بندر گمبرون نقل مکان کردند و در آن شهری ساختند که به یاد شهر قدیم اسمش را هرمز گذاشتند.
چگونه برویم؟
راههای رسیدن به جزیره خیلی آسان است، چون از شهرهای مختلف به بندرعباس هم قطار هست و هم هواپیما. از شهرهای تهران، مشهد، یزد، کاشان، اردکان، بافق، سیرجان، میبد و اصفهان میتوانید با قطار خودتان را به بندرعباس برسانید و از آنجا با لنج ۴۰ دقیقهای راهی هرمز شوید. به بندرعباس که رسیدید لنجها و قایقهای اسکله که هر ۱۵ دقیقه یک بار از صبح تا ساعت ۴ عصر به سمت قشم و از آنجا به هرمز میروند، شما را به مقصد میرسانند.
پیش تر از اینها جزیره هرمز بکرتر بود، بکرتر از این نظر که وقتی هوا مساعد و وقت سفر به جنوب می شد، کمتر کسی به مقصدی مثل هرمز فکر میکرد. انتخاب یا قشم بود یا کیش. اما وقتی اولین گروههای طبیعتگردی به هرمز رفتند و آلبومها پر شد از عکس جایی که تا چشم کار میکرد خاک رنگی داشت، آدمهایی که سرخوش کنار دریا لمیده بودند و عکسهایشان پر از رنگ بود، کم کم هرمز هم بر سر زبانها افتاد و مثل جزیرهای ناشناخته کشف شد.
رفتن به هرمز تجربه متفاوتی را پیش روی آدم میگذارد و شاید برای همین هم هست که میگویند بدون دیدن این جزیره نباید خدای ناکرده سر را زمین گذاشت. حتما میپرسید چه تجربه متفاوتی؟ فوقش دریاست و یک عالمه صخره در اطرافت. ولی فقط این نیست! هرمز پر از رنگ است، از خاک گرفته تا صخرهها و کوهها و دالانها، قرمز و نارنجی و سفید و زردند و وقتی بینشان راه میروید و بادی هم بوزد انگار در جزیرهای پر رمز و رازید، جایی که با همه جا فرق دارد.
کجا بمانیم؟
وقتی تصمیم به سفر به جزیره هرمز گرفتید، باید حسابی خودتان را آماده کنید، چون در هرمز نه خبری از مرکز خرید هست و نه هتل. همه چیز بکر و دست نخورده است و برگه برنده هرمز هم همین بکری و نبود عناصر شهری است. وقتی به هرمز رفتید یا باید در خانه محلیها بمانید یا در زیر آسمان آبی و پرستاره. اگر ماندن در خانه محلیها را به بقیه ترجیح دادید از آنها سراغ نانهایی مثل تموشی، نان دستی و نان بالاتابه را بگیرید، نانهای اینجا که با آرد، روغن و سوراغ درست میشود جزو جذابیتهای سفر است.
راههای دیگری هم برای اقامت هست. یک راه هم این است که به ساحل محیط زیست بروید و در کانکسهایی که برای مسافران ساختهاند با قیمت کمی بمانید. انتخاب دیگری هم هست اینکه به قشم بروید و ماندن در یکی از هتلهای قشم را انتخاب کنید.
کمپ زدن در جزیره هرمز طرفدار زیاد دارد و یکی از انگیزههای سفر هم همین است. برای من و شمایی که درگیر زندگی شهریم، کمپ کردن و چند روز را کنار دریا بودن و مثل بدویها زندگی کردن حتما حال و هوای دیگری دارد. فقط اینکه باید وسایل کافی کمپ زدن با خودتان همراه داشته باشید، چیزهایی مثل چادر، چراغ خوراک پزی، ظرف و ظروف برای پختوپز، کتریای که وقتی هوس چای روی آتش کردید، در دسترس باشد.
نکته مهم اینکه اگر چادر میزنید، مراقب باشید که از دریا به حد کافی فاصله داشته باشید، چون نصف شبها آب به خاطر جزر و مد بالا میآید و اگر نزدیک دریا چادرتان را زده باشید، ممکن است آب وارد چادرتان بشود یا صدای آب آنقدر نزدیک باشد که خواب به چشمتان نیاید.
در مسیر دریایی قشم به جزیره هرمز کوههایی به رنگ زرد، سفید و قرمز دیده میشوند. در میان این کوهها، کوه سرخ رنگی وجود دارد که خاکش خوراکی است و مردم محلی از خاک سرخ آن به عنوان ادویه در تهیه یک غذا به نام «سوراغ»، طبخ ماهی و نان و تهیه ترشی، مربا و سُس استفاده میکنند. مردم محلی این کوه را «گِلَک» مینامند و خاک سرخش را مانند نمک در تهیه انواع غذاها مصرف میکنند.
در این زمینه بخوانید
راهنمای سفر به دریاچه چورت؛ وقتی زلزله زیبایی خلق میکند
گردش در جزیره
در طول روز سوار بر موتورهای سه چرخ میتوانید دور جزیره را بگردید، به دیدن الهه نمک بروید، از قلعه پرتغالیهای جزیره که سالمتر از قلعه پرتغالیهای قشم است دیدن کنید، سراغ کوههای هفت رنگ را بگیرید، به دیدن دره مجسمهها که صخرهها و دالانهایش به شکل صورتکهای حیوان است بروید و از دالانهای باریک بگذرید و به پرتگاهی برسید که از ارتفاعش حیرت کنید. این همان تنگه هرمز معروف است، نقطهای که میشود در لبه پرتگاه رفتوآمد کشتیها را که به اندازه نقطهای در آن پایین هستند، تماشا کرد.
درست است که هرمز جزیرهای بکر است، ولی بعضی نقاطش بکرترند. مثل ساحل محیط زیست، جزیره مفنق که با خود روستا ۴۰دقیقهای فاصله دارد و جاهایی مثل هفت درخت. همه اینها میتوانند روزتان را بسازد و شبها هم دیدن فیتوپلانگتونها که ساحل را نورانی کردهاند، ذوقزدهتان کند.
نظر شما