این رهبر برتر حوزه فناوری که حدود ۲۰ سال است با تاسیس بنیاد خیریه بیل و ملیندا گیتس، در راستای مبارزه با برخی از خطرناکترین بیماریهای همهگیر نظیر فلج اطفال و مالاریا فعالیت میکند، در جدیدترین اقدامات خیرخواهانه خود به مبارزه با پاندمی کرونا ویروس در جهان پرداخته است. نکات مهم از گفتوگوی او با اکونومیست را بدانید:
۱- هماکنون شش برنامه ساخت واکسن ویروس کرونا پیشرفتهای بیشتری را نسبت به دیگران داشتهاند و تا اواخر ماه سپتامبر فاز سوم آزمایشی آنها به پایان میرسد.
۲- این واکسنها در صورت طی کردن موفقیت آمیز فاز سوم، حدود ۸۰ تا ۸۰ درصد مانع انتقال بیماری میشوند.
۳- چیزی که جهان بعد از واکسن به آن نیاز دارد، تامین بودجهای وسیع برای تولید و توزیع واکسن در سراسر جهان است. چراکه تنها به این نحو است که پاندمی کرونا پایان مییابد. باید میلیاردها دلار هزینه کرد تا مانع زیانهای تریلیون دلاری شد که این همهگیری به اقتصاد جهان وارد میکند.
۴- جهان به چیزی در حدود ۱۰ تا ۱۲ میلیارد دوز واکسن برای پایان دادن به کرونا نیاز دارد.
۵- واکسن تولیدی با قیمتی حدود ۳ دلار قابل توزیع در بسیاری از کشورها و در سطح اقشار مختلف است، قیمتی که حتی در کشورهای فقیر نیز ارزان محسوب میشود. میتوان این واکسن را برای قشر متوسط با هزینه بالاتری توزیع کرد تا بتوان آن را به یک قیمت معقول به کشورهای فقیر رساند.
۶- کشورهای غنی میتوانند در سال ۲۰۲۱ به این پاندمی پایان دهند. در حالت خوشبینانه، اندکی از واکسیناسیون جهانی باقی مانده از سال ۲۰۲۱، در سال بعد از آن انجام میشود.
۷- اگر جهان بتواند موفق به ساخت و توزیع واکسنی شوند که حدود ۴۰ درصد ایمنی را در برابر کووید ۱۹ ایجاد کند، ممکن است شیوع این ویروس بسیار کند شود.
در این زمینه بخوانید:
۸- نیاز به واکسینه شدن بیشتر از ۹۰ درصد مردم نیست. اگر بین ۳۰ تا ۶۰ درصد از جمعیت، واکسنی با بالاترین میزان ایمنسازی را دریافت کنند، میتوان از شیوع گسترده آن ممانعت کرد.
۹- کشورهای فقیر آسیب بیشتری از کرونا میبینند. شرایط اقتصادی برای کشورهای در حال توسعه در پی همهگیری ویروس کرونا بدتر از این خواهد شد چراکه این کشورها به قیمتهای برخی از کالاهای اولیه متکی و برخی دیگر وابسته به دریافت وامهای خارجی هستند. این کشورها نمیتوانند به سادگی دست به عرضه اوراق بدهی بزنند و با فشار مضاعف بر نرخ تبادل ارز مواجه نشوند.
۱۰- جامعه درحال توسعه در اقتصادی زندگی میکنند که پول در آن آزاد نیست و مقداری از پول این کشورها نیز ممکن است به دلایل فساد و دیگر مشکلات به هدر بروند. اساسا بیشتر مردم این کشورها به حال خود رها شدهاند و سیستم خدمات درمانی آنها نیز در سطح پایینی قرار دارد و بسیاری از مراکز درمانی نیز با حجم بالای بیماران روبهرو شدهاند.