ناشنوایان همه حسها و ادراک افراد قادر به تکلم را دارند. نکات و روشهایی وجود دارد که شما میتوانید با اتکا به آنها با افرادی که که قادر به شنیدن نیستند ارتباط برقرار کنید. این افراد در بسیاری از زمینهها دیدیم که تا چه اندازه توانمند هستند. بنابراین یکی از توقعاتی که از افراد میرود فهمیدن این نکته است که ناشنوایان در بسیاری از زمینهها افراد بسیرا توانمندی هستند و اختلال در یکی از حواس آنها دلیل نمیشود که ما به آنها ترحم کنیم. تنها آنها را درک کنیم و نگذاریم به خاطر رفتار ما احساس بدی به آنها منتقل شود.
۱. در برخورد با افراد ناشنوا، به راحتی با آنها مکالمه کنید. تعجب نکنید. دهانتان را نپوشانید، آموزشهایی که به افراد ناشنوا دادهاند نشان میدهد که بسیاری از ناشنوایان لبخوانی میکنند و برای ارتباط مسأله خودشان را حل میکنند.
۲. در یک زمان چند نفر با هم صحبت نکنید. برای حرف زدن در جمع نوبت بگیرید تا فرد ناشنوای جمع به زحت نیفتد.
در این زمینه بخوانید:
۳. روشنایی؛ اگر نور کم باشد و یا خاموشی باشد آن را رفع کنید. مطمئن شوید صورت شما در سایه قرار ندارد و چراغ یا آفتاب در چشم آن ها نیفتاده است. توجه کنید لبخوانی در این افراد بسیار مهم است و با اختلال در آن ارتباطشان هم مختل میشود. همچنین صداهای پس زمینه برای افرادی که متکی به سمعک هستند نیز بسیار مشکل است.
۴. واضح و آهسته صحبت کنید. مسخره نکنید، فریاد نزنید و اغراق نکنید که این کارها الگوهای لب شما را تحریف میکند.
۵. فاصله خود را حفظ کنید. یک یا دو متر از فرد ناشنوا فاصله بگیرید. برای کسانی که سمعک دارند و لبخوانی میکنند این کار بسیار اهمیت دارد.
۶. در صورت لزوم دوباره بیان کنید و تکرار کنید. تلاش کنید اگر فرد متوجه حرف شما نشده است با وضوح یشتری صحبت کنید و حرف خود را تکرار کنید.
۷. او را درک کنید و ترحم نکنید. مهمترین نکته در مواجهه با افراد ناشنوا این است که او را درک کنید و اگر لازم است با خونسردی حرف خود را چندین بار تکرار کنید. اگر چند بار گفتید و متوجه نشدند، برای آنان بنویسید و به انها اهمیت بدهید و تسلیم نشوید.