مزه فلز پایدار ممکن است مزه مواد غذایی را تحت تاثیر قرار دهد و پس از مصرف غذاهای مورد علاقه نیز یک مزه تلخ در دهان ایجاد شود. این شرایط می تواند کاهش اشتها و همچنین افسردگی را در پی داشته باشد:
شما داروهای خاصی مصرف می کنید: آنتی بیوتیک هایی از جمله تتراسایکلین و آموکسی سیلین، لیتیوم (برای درمان اختلالات روان پزشکی)، برخی داروهای قلب و آلوپروینول برای درمان پوکی استخوان و سنگ کلیه، معمولا باعث طعم فلزی در دهان می شوند. این داروها حاوی فلزاتی هستند که از طریق ترکیب با بزاق می توان مزه آنها را حس کرد.
شما داروهای ضد بارداری یا برخی ویتامین ها را مصرف می کنید: مولتی ویتامین ها حاوی مقادیر زیادی از فلزات هستند که منجر به حس کردن طعم فلز در دهان می شوند. به غیر از این دسته از مکمل های غذایی، داروهای سرماخوردگی، و ویتامین هایی که پیش از تولد نوزاد مصرف می شوند، با مقادیر زیادی مس، روی، کروم، کلسیم یا آهن آغشته هستند.
بهداشت دهان و دندان شما کم است: با رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان، در طول زمان شما در معرض خطر عفونت هایی مانند پریودونتیت قرار می گیرید. با وجود عفونت، جریان خون به زبان کاهش می یابد و خروجی بزاق کم شود. این روند باعث اختلال در طعم و حس مزه فلز در دهان می شود.
شما یک عفونت سینوسی دارید: به نظر می رسد گلودرد و سردرد و در نتیجه عفونت های سینوسی، منجر به حس کردن طعم فلز در دهان شوند.
شما دچار آسیب شده اید: ضربه به سر می تواند منجر به آسیب مستقیم به اعصاب شود. هر گونه تغییر در این اعصاب می تواند تغییرات دائمی در درک ما ایجاد کند. بیماری های عصبی مانند مالتیپل اسکلروز، و فلج بل نیز می توانند از طریق سیستم های عصبی مرکزی بدن، شما را تحت تاثیر قرار دهند.
شما تحت درمان سرطان هستید: پرتودرمانی و شیمی درمانی می توانند هر دو حس چشایی را تغییر دهند. این اتفاق زمانی می افتد که درمان سرطان به جریان خون وارد شود و به بزاق برسد.
شما سیگاری هستید: تمام مواد شیمیایی موجود در سیگار می توانند باعث اختلال در طعم شوند و یا آن را به کلی نابود کنند.