«نون خ» می‌تواند نمره قبولی را در میان تمام سریال های تلویزیونی چند وقت اخیر دریافت کند. سریالی که اگر با محدودیت های صدا و سیما رو به رو نبود می‌توانست مخاطبان بیشتری را جذب کند و محتوا و فرم جذاب‌تری داشته باشد.

صدا و سیما این روزها با چنگ و دندان به دنبال جذب مشتری و نه مخاطب، برای شوهای کپی شده از برنامه‌های آن‌ور آبی خود است تا بتواند آگهی‌های تبلیغاتی سنگین‌تر بگیرد و پول بیشتری به جیب بزند. شبکه‌های پر تعداد و بی‌اثر صدا و سیما به محل جولان چشم‌آبی‌ها و بی‌استعدادترین‌های سینما تبدیل شده‌است تا با استفاده از اسم و طرفداران این سلبریتی‌ها، شاید مغازه دو نبشی که زده است را بتواند سرپا نگه دارد.

در این بین سریال «نون خ» قدری قابل دفاع‌تر از سایر برنامه‌های تلویزیون به چشم آمد؛ هر چند در میان سیل برنامه‌های بدون محتوایی مانند سریال پایتخت که صدای هر کسی با هر نگاه و فکر و عقیده‌ای را در آورد کمتر به چشم می‌آید. این را هم نباید فراموش کرد بیش از کارآمدی صدا و سیما باید موفقیت نسبی نون خ را به پای سعیدآقاخانی و تیم او نوشت که با تعدادی نابازیگر و بازیگر بومی کرمانشاهی، فصل دوم سریال نون خ را ساخت. البته نقدهای فراوانی هم می‌توان به این سریال وارد کرد اما در برهوت خشک و خالی این روزهای تلویزیون نون خ مانند برکه‌ای است که با وجود آّب کدر و مانده‌اش باز هم از هیچ بهتر است.

نابازیگرانی که نون خ را ساختند

سریال‌«نون خ» که به نوعی ادامه فصل اول سریال و ماجرای نورالدین خانزاده یا همان نون خ با بازی کارگردان این سریال یعنی سعید آقاخانی بود، این بار به جای پرداختن به صادرات تخمه آفتابگردان سعی کرده است در پی اشاره‌ای کمرنگ به زلزله کرمانشاه یک کمدی موقعیت با بازی بازیگران بومی کرمانشاه بسازد که صد البته این بازیگران ناشناخته از تمام اسم‌هایی که یک تریلی هم نمی‌تواند آن‌ها را بکشد بسیار بهتر و قابل دفاع‌تر بازی خود را ارائه کرده‌اند تا در روزهای قرنطینه مردمی که تلویزیون تماشا می‌کردند، مجبور نباشند پایتخت ۷ یا ۸ و داستان های بی‌سروته این چنینی را با تعدادی چهره تکراری و از رونق افتاده تحمل کنند. یکی از نکات مثبت این سریال همین استفاده از بازیگران خوب و با استعداد بومی و البته با دستمزد پایین است.

در این زمینه بخوانید:

به جای سانسور، بهتر بود این ۱۰ نکته در سریال پایتخت تغییر کند!

سریال ستایش ۴ هم ساخته می‌شود؟ لطفا نه!

تیغ سانسور صداوسیما نون خ را برید

اما این سریال مطابق معمول برنامه های صدا و سیما حواشی خاص خودش را هم داشت. اول از همه، مطابق معمول؛ مسئله سانسور سریال که صدای بازیگران سریال و حتی سعید آقاخانی را هم درآورد. تا جایی که پاشا جمالی در صفحه شخصی‌اش شدیدا به سانسور سریال تاخت و کارگردان هم در واکنش به پخش با تاخیر قسمت اول سریال گفت که مشکلاتی برای پخش سریال وجود داشت که مربوط عوامل سریال یا فنی نبوده‌اند بلکه مربوط به صدا و سیما بوده است. این روند تکراری در صدا و سیما به یک قاعده تبدیل شده است. هر چند هرگز نفهمیدیم که صدا و سیما دقیقا چه چیزی را سانسور می‌کند که در برنامه‌هایش انواع و اقسام رفتارهای اجتماعی که عرف نیستند و غالبا ضد زن به راحتی از تیغ برنده سانسور آن‌ها می‌گذرد؟ این سریال با پرداختی به مسئله بحران پس از زلزله کرمانشاه شاید و شوخی‌هایی با مسئولین و نحوه مدیریت آن‌ها کمی از شوخی های سطحی و سخیف دیگر سریال‌ها فاصله گرفت و شاید اگر تم کمدی سریال و محدودیت‌های اجباری صداوسیما و مسئله جذب مخاطب به هر قیمتی در میان نبود، قطعا سعید آقاخانی کاری به مراتب بهتر را تحویل مخاطبان می‌داد.

از کروتا تا مرگ بازیگر 

اما این سریال با مشکلات و محدودیت‌هایی مانند شیوع ویروس کرونا که باعث شد نون خ عملا نیمه کاره به پایان برسد هم دست و پنجه نرم می‌کرد البته صدای مخاطبان از پایان بندی عجیب و نامشخص آن در آمد و حمیدرضا آذرنگ، بازیگر سریال، دلیل نیمه کاره ماندن نون خ را شیوع کرونا و در خطر افتادن جان بازیگران و عوامل سریال عنوان کرد.

نون خ تلاش کرد تا در عین کمدی بودن و ساختن موقعیت‌های طنز به مشکلات و درد مردم کرمانشاه پس از زلزله نیز بپردازد و با ایجاد خرده داستان‌ها و اتفاقات مخاطبان خود را پیدا کند و مخاطبان نیز تا حدودی به این سریال اقبال عمومی نشان دادند که شاید یکی از مهم‌ترین دلایل آن استفاده به‌جا از قطعات زیبای موسیقی کردی در سریال بود که در شبکه‌های اجتماعی نیز بازخورد فراوانی داشت.

نون خ با تمام تلخی‌ها و خنده‌هایش اما شاهد یک اتفاق تلخ نیز بود آن هم مرگ علی ابوالحسنی که پس از سال‌ها کناره‌گیری از بازیگری در سریال‌ها برای بازی در نون خ که داستان آن مربوط به هم‌استانی‌هایش بود به قاب سریال‌ها بازگشت اما متاسفانه در روز ۱۰ اسفندماه بر اثر عارضه قلبی جان خود را از دست داد.

اثر قابل دفاع سعید آقاخانی

نون خ به طور کلی می‌تواند نمره قبولی را در میان تمام سریال های تلویزیونی چند وقت اخیر دریافت کند. سریالی که شاید اگر با محدودیت های صدا و سیما رو به رو نبود می‌توانست مخاطبان بیشتری را جذب کند و محتوا و فرم جذاب‌تری داشته باشد. پس از سال‌ها سریال نسبتا خوبی ساخته شده است و صدا و سیما آن‌قدر در تعریف و تمجید از آن دست به افراط زده که بسیاری از مخاطبان را حتی پیش از دیدن یک قسمت آن از سریال دلزده کرده است. موفقیت نسبی نون خ بیش از هرچیزی مدیون خلاقیت سعید آقاخانی و شناخت خوب او از فرهنگ مردم کرد، امیر وفایی نویسنده سریال و بازیگران بی ادعای بومی آن است و صد البته انتخاب‌های عالی از موسیقی محلی کردی.

منبع: تحریریه ایرنازندگی

برچسب‌ها