با ظهور شبکه‌های اجتماعی، کیفیت کمدی‌های تصویری تغییرات بسیاری کرد. حالا نیازی نیست برای خندیدن یک فیلم سینمایی دوساعته را تماشا کنید. حتی یک ویدیو سی ثانیه‌ای هم می‌تواند اشک‌های شما از شدت خنده را به همراه داشته باشد. بنابراین انتخاب فیلم‌های سینمایی کمدی، بسیار سخت‌تر از قبل است. اما اهالی سینما کارشان را به خوبی آموخته‌اند. این روزها فیلم‌های کمدی می‌دانند که برای جذب مخاطب زمان زیادی ندارند. بنابراین از همان ابتدا تلاش می‌کنند جذاب و خنده‌دار باشند.
در یک سال گذشته، فیلم‌های کمدی جذابی به تاریخ این ژانر اضافه شدند. در ادامه می‌توانید با بهترین فیلم‌های کمدی سال آشنا شوید.
(پسرهای خوب) Good Boys
نمره منتقدان: ۷۹ از ۱۰۰
کمدی‌هایی که درباره نوجوانان و کودکان ساخته می‌شود، معمولا همه‌پسند نیستند. این فیلم‌ها نمی‌توانند مخاطب بزرگسال را جذب کنند. اگرچه «پسرهای خوب» از روش همه کمدی‌های نوجوانانه پیروی می‌کند اما مجموعه‌ای از جذابیت‌های خیره‌کننده، آن را وارد سطح جدیدی از کمدی کرده است. داستان فیلم درباره پسرانی است که شاید هنوز به سن بزرگسالان نرسیده‌اند اما قطعا برای بچه‌دارشدن مناسب نیستند! این فیلم ظاهری کودکانه دارد اما شاید بزرگسالان مخاطب بهتری برای آن باشند.
Isn’t It Romantic (این رمانتیک نیست)
نمره منتقدان: ۷۰ از ۱۰۰
کمدی‌های عامه‌پسند آمریکایی معمولا در جذاب‌بودن ناکام هستند. چراکه داستان مشخصی ندارند و هرگز در روایت آن هم موفق نیستند. اما «این رمانتیک نیست» یک استثنای بزرگ است. کافی است به داستان آن توجه کنید؛ ناتالی، یک معمار در شهر نیویورک، به سختی کار می‌کند تا در کارش شناخته شود. اما در مترو بیهوش می‌شود و به طرزی جادویی بیدار می‌شود. اما خودش را در شرایطی بسیار متفاوت پیدا می‌کند.
(فریب) The Hustle
نمره منتقدان: ۵۴ از ۱۰۰
یکی دیگر از کمدی‌های معمولی آمریکایی که البته در جذب مخاطب به اندازه «این رمانتیک نیست» موفق ظاهر نمی‌شود. با این حال «فریب» داستان جالبی دارد. دو هنرمند زن ورشکسته، با همدیگر وارد رقابت می‌شوند. البته این رقابت قانون جالبی دارد. هر کسی که بازنده این رقابت فشرده باشد، باید شهر را ترک کند. یکی از بازیگران اصلی «این رمانتیک نیست» در «فریب» هم حضور پررنگی دارد. ربل ویلسون که این روزها شهرت بسیار بیشتری در صنعت کمدی به دست آورده است.
(آخر شب) Late Night
نمره منتقدان: ۸۰ از ۱۰۰
این فیلم ممکن است برای هر تماشاگری جذاب نباشد. نه به دلیل آن که کمدی متفاوتی دارد. بلکه داستانش با سلیقه بسیاری از مردم هم‌سو نیست. با این حال اگر به دنیای رسانه‌ها علاقه‌مند هستید، این فیلم را فراموش نکنید. کاترین نیوبری، مجری یک برنامه تلویزیونی مشهور است. او به شدت نگران است که برنامه‌اش مخاطب‌هایش را از دست ندهد. بنابراین تصمیم می‌گیرد یک زن جوان و بی‌تجربه را استخدام کند. این زن که تقریبا گم‌نام است، برنامه نیوبری را وارد دوران تازه‌ای می‌کند.
(خرخون) Booksmart
نمره منتقدان: ۹۷ از ۱۰۰
دو دختر دبیرستانی که همیشه درس‌خوان و منظم بوده‌اند در آستانه فارغ التحصیلی از دبیرستان هستند. در آخرین روزهای مدرسه و با نزدیک شدن به پایان همیشگی دوران حضورشان در دبیرستان، تصمیم می‌گیرند تا قوانین خودساختهی خودشان را زیر پا بگذارند. آن‌ها در مهمانی‌ها شرکت می‌کنند و تصمیم می‌گیرند همه‌ی چند سال درس‌خواندن را تلافی کنند. به اعتقاد بسیاری از منتقدان «خرخوان» بهترین فیلم کمدی سال بود.
(لانگ شات) Long Shot
نمره منتقدان: ۸۱ از ۱۰۰
سینمای کمدی آمریکا با حضور سث روگن وارد دوران تازه‌ای شده است. او در یک سال گذشته هم حضور پررنگی در سینمای کمدی داشت و «لانگ شات» یکی از مهم‌ترین فیلم‌های او بود. او در این فیلم در کنار چارلیز ترون یک داستان کاملا متفاوت را روایت می‌کند. روزنامه نگاری به نام فرد فلرسکی با معلم دوران کودکی‌اش، شارلوت فیلد مواجه می‌شود. شارلوت حالا وزیر امور خارجه آمریکا شده است! بنابراین شارلوت از فرد می‌خواهد تا متن سخنرانی‌هایش را بنویسد. این آغاز همکاری دوباره آن‌ها است.
(جنگیدن با خانواده‌ام) Fighting with My Family
نمره منتقدان: ۷۱ از ۱۰۰
اگر به دنیای ورزش پرافتخار کشتی علاقه‌مند هستید، این فیلم برای شما جذابیت ویژه‌ای دارد. «جنگیدن با خانواده‌ام» بر اساس مستندی به نام «کشتی گیران: مبارزه با خانواده من» ساخته شده است. در فیلم با زندگی سارایا جید بیویس، قهرمان کشتی حرفه‌ای آشنا می‌شویم. فیلم کمدی جذابی هم دارد که شاید فقط برای هواداران ورزش کشتی جذاب باشد.
(روزی روزگاری در هالیوود) Once Upon a Time in Hollywood
نمره منتقدان: ۸۳ از ۱۰۰
کویینتین تارانتینو یکی از شناخته‌شده‌ترین کارگردانان هالیوود است. بسیاری از منتقدان اعتقاد دارند نگاهی که تارانتینو به سینما ارائه کرد، باعث انقلابی بزرگ در سینما شد. نهمین فیلم بلند او در سال ۱۹۶۹ و در استودیوهای سینمایی هالیوود روایت می‌شود. زمانی که یک بازیگر که دوران طلایی‌اش رو به پایان است، تلاش می‌کند با همکاری دوست صمیمی‌اش به اوج بازگردد.
(استوبر) Stuber
نمره منتقدان: ۶۱ از ۱۰۰
ویک، پلیسی قدرتمند است که دوران نقاهت پس از جراحی چشمش را پشت سر می‌گذارد. او نمی‌تواند در بزرگ‌ترین شب دوران کاری‌اش رانندگی یا شلیک کند. استو، راننده‌ی یک تاکسی اینترنتی، احساساتی و بدون اعتماد به نفس است و اگر او تنها یک امتیاز ضعیف دیگر از مسافرانش دریافت کند، از تاکسی اینترنتی اخراج می‌شود. استو پیشنهاد سفر ویک را می‌پذیرد!