اگر محیط کاریمان سالم و ارتباط با همکاران خوب باشد حال ما برای گذراندن دو سوم بقیه روزمان هم سر جایش است؛ ولی اگر به هر دلیلی حال مارا خوب نکند مهم‌ترین اثرش این است که کیفیت زندگی ما را پایین می‌آورد و این موضوع یعنی همان بی‌حوصلگی‌ها برای فرزند کوچکمان، مشاجره‌ها بر سر موضوعات کوچک و بی‌اهمیت، درگیری‌های خیابانی و ترافیک کلان شهرها. مستقیم و غیرمستقیم بر حالات روحی و اعصاب، اثرهای زیادی دارد که رفته رفته ما را تبدیل به آدمی عصبی، لجباز، بی‌حوصله و کسل کننده برای اطرافیان می‌کند.
این مطلب به شما کمک می‌کند که متوجه شوید مشکل از کجاست و چگونه می‌توانید آن را حل کنید.
چه رفتارهایی محیط کار را سمی می‌کند؟
به این موضوع دقت کنید که اگر کارمندان، شما را رییس خوبی نمی‌دانند عامل اصلی این است که فضای محیط کاری شما ناسالم است. این موضوع به کسب و کار شما لطمه وارد می‌کند و تمرکز لازم برای انجام کار را از همکاران شما می‌گیرد. سمی شدن شما به چند عامل بستگی دارد. با فرض این موضوع که در کارتان دقیق، خوش معاشرت و درک متقابل بالا نسبت به کارمندان دارید؛ اما اگر اطرافیان شما انسان‌هایی باشند که جو را متشنج کنند، به ضرر شما تمام می‌شود؛ چون ممکن است سر این قضیه مجبور به پرداخت ضرر مالی هم بشوید. پس حواستان به افرادی که با آنها معاشرت زیاد دارید بیشتر باشد. ایجاد حس رقابت ناسالم، رفتارهای توهین آمیز و حرفهای تحقیر کننده از جمله کارهایی است که هر یک به تنهایی برای نابودی فضای سالم محیط کاری، کافی است.
برخی رفتارهایی که فضای محیط‌کار را می‌تواند سمی کند:
۱. بروز و خالی کردن احساسات مختلف در محیط کار مانند بدخلقی، اضطراب و نگرانی
۲. فریاد زدن و صحبت‌کردن با صدای بلند یا تحکم آمیز
۳. فوران عصبانیت در واکنش به اشتباهات همکاران
۴. غیبت و بدگویی در مورد همکاران
۵. اجرا و نقض خودسرانه قوانین محل کار
۶. اجرای دلبخواهی کارها و بی توجهی به کیفیت کار
۷.حرکت تهاجمی در گفتار، حرکات بی‌ادبانه چشم و غر زدن بی‌مورد یا قطع کردن صحبت دیگران
۸. دخالت‌های بی مورد در کارهایی که ممکن است به افراد واگذار شده باشد
۹. تمسخر عاطفی برای اعمال کنترل بیشتر بر آنها
۱۰. ضعف‌های همکاران را به مدیران انتقال دادن و تصمیم‌گیری مدیران براساس این صحبت‌ها
در این زمینه بخوانید:
به حرف همکاران و کارمندان خود گوش کنید
هر کسی در زندگی خود با مشکلاتی که در زندگی وجود دارد یا در مغز خود می‌پروراند دست و پنجه نرم می‌کند. اگر همکار یا کارمندی خواست با شما صحبت کند به او با دقت گوش کنید و اگر دلخوری مرتبط با شما داشت آن را حل کنید و به هیچ عنوان حرفهای او را به دیگران منتقل نکنید. گاهی اوقات حتی به حل کردن هم نمی‌رسد و انسان‌ها فقط کسی را می‌خواهند که به حرف‌هایشان گوش کند و با او همدردی کنند. از جمله «من هم همینطور» یا «من از تو بدترم» استفاده نکنید فقط بگویید که حرفایش را می‌فهمید و درکش می‌کنید. البته این هم نباید از حد بگذرد و تمام وقت شما را در محیط کاری بگیرد. اگر از زمان‌بندی شما بیشتر شد. به او بگویید که باید به کارهایتان برسید و شاید در وقت دیگری با او صحبت خواهید کرد؛ اما برخوردتان جوری نباشد که به شخصیت طرف مقابلتان خدشه وارد کنید. حد ادب را رعایت کنید و واضح حرفتان را بزنید اگر به هر دلیلی نتیجه خوب نداد دیگر از عهده شما خارج است چون شما کارتان را خوب انجام داده‌اید.
رفتار اخلاقی و حرفهای
خودتان رفتار اخلاقی را تمرین کنید و در محیط کاری آن را ترویج دهید. اخلاق، چهارچوب شخصیتی هر انسان متمدن است و بهتر است که افراد را با جزئی از درونشان آشتی دهید تا چهارچوب جدیدی از رفتارها را تعریف کنید. هدف از استفاده رفتار اخلاقی و حرفهای، بالا بردن کیفیت و تمرکز کار کردن است و بهترین تبلیغ خود شما هستید. کسانی که اخلاق حرفهای دارند در کار خود هم حرفهای هستند و کمتر محیط‌های کاری را دچار مشکلاتی از قبیل تنش یا سنگین بودن فضا می‌کنند. در کار و زندگی خصوصی کسی دخالت نمی‌کنند، در مواقع نیاز کمک می‌خواهند نه همیشه که ایجاد مزاحمت برای دیگران کنند، بین روابط همکاران دیگر قرار نمی‌گیرند و صمیمیت آنها را به خاطر خود بهم نمی‌زنند، در مورد دیگران قضاوت نمی‌کنند و اگر طبعا با کسی احساس راحتی نکنند مسئله را شخصی نمی‌کنند، حد احترام و ادب را رعایت می‌کنند.