زنان غزه! جان یا جنین!

گروه ایرنا زندگی - نوزاد نازنینت را به سختی به خواب میسپری و برای انجام کارهای دیگر با آرامش و رعایت سکوت محیط، مشغول می شوی. شاید تکان کوچکی از دست و پای خودش حتی باعث پریدن از خواب ناز شود و گریه او، شما را به سمت محل خوابش بکشاند. دوباره تمام تلاشت را می کنی که فرزندت را آرام کنی، سکوت و سکون محل خوابش را فراهم و برای خواب عمیق و باکیفیت فرزندت حتی حاضری تمام کارهای دیگر را تعطیل کنی تا مهم ترین کار دنیا در این لحظه که خواب آرام و باکیفیت نوزادت باشد را مهیا کنی.

بوی مادر، سکوت محیط، ساکن بودن تشک و تخت و تمییز بودن لباس و پوشاک خواب او تنها دغدغه های یک مادر ایرانی است اما چند کیلومتر آن طرفتر، در سرزمین زیتون و اطراف و اهالی نوار غزه، مادران نگرانی هایی فراتر و متفاوت تر از این را برای فرزندانشان دارند. این روزها نوزادان متولد شده در غزه، خواب خوبی را تجربه نمی کنند. لباس تمییز و بهداشت مناسبی را ندارند و حتی در زنده بودنشان تا رسیدن عدد سن شان به واحد «سال» امید زیادی نیست. غزه در این روزها حتی برای حفاظت از جان جنین در شکم مادران باردار با چالش های عجیبی رو به روست. شاید نیازهای اولیه هر انسانی! آب، غذا، بهداشت و ... امنیت! 

خبرنگار الجزیره از حال و روز چند بانوی اهل غزه نوشته که تجربه بارداری زیر بمباران و حمله رژیم صهیونیستی را داشتند و از زبان خودشان بیان کرده که در اینجا می خوانیم.

۱۵۰ هزار زن باردار

بر اساس آنچه آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی (آنروا) اعلام کرد، ۱۵۰هزار زن باردار در نوار غزه شرایط نگران کننده ای دارند. زنان باردار می‌گویند که به سختی مراقبت‌های پزشکی لازم را دریافت می‌کنند چون  اکثر مراکز درمانی در نتیجه هدف قرار گرفتن هواپیماهای جنگی رژیم اشعالگر اسرائیل، از دایره خدمات خارج شدند و پذیرش بیماران و خدمات دهی به آنان را متوقف کرده‌اند.

مبارزه ای غیرمنطقی و غیرمنتظره

خانم «هند» یک شهروند فلسطینی است و زندگی روزمره خود را با توجه به جنگ جاری در غزه، به عنوان «مبارزه ای دائمی با شرایط دشوار، غیرمنطقی و غیرمنتظره ای توصیف می کند که زندگی او و جنینش را تهدید می کند.» هند یکی از ۱۵۰۰۰۰ زن باردار است که زندگی اش با توجه به تداوم جنایات رژیم صهیونیستی در نوار غزه با شرایط غم انگیزی مواجه شده است. او برخلاف آنچه در خواب دیده بود، از ۷ ماه پیش که فهمید اولین فرزندش را باردار است، به دلیل کمبود ملزومات زندگی برای یک انسان عادی، روزهای سختی را پشت سر گذاشته است.

این زن جوان ۲۶ ساله که رنگش پریده، چشمانش گود رفته و شکمش متورم به نظر می رسید، می گوید: به محض اینکه متوجه شدم باردار هستم، به دلیل شرایط غیرانسانی که در کشورم حاکم است، احساسم بین شادی و ترس آمیخته شد. احساسی که این روزها دائم با آن زندگی می کنیم، اما من تصمیم گرفتم برای محافظت از خودم و جنینم از خطر، زندگی را اینگونه ادامه دهم.

آب کهنه، غذای کنسرو شده

هند می گوید: «نبرد واقعی روزانه من با تهیه غذا شروع می شود. شوهرم اغلب مجبور است مسافت های طولانی را پیاده روی کند تا غذای سالم برای من تهیه کند، اما به دلیل کمبود پول و کمبود مواد لازم همیشه موفق نمی شود. پس چیز عجیبی نیست که بدون غذای سالم و تازه که برای من و جنینم لازم است، برگردد و من مجبور به خوردن غذای کنسرو شده می شوم که اثرات مضری دارد.» در مورد آب آشامیدنی هم سعی می کند آب معدنی بنوشد. بعضی اوقات هم مقداری از کمک های بشردوستانه به دستش رسیده که البته برخی از این آب ها فاسد بود و تاریخ آن منقضی شده بود.

از خدا می خواهم 

کمبود آب لازم برای تامین بهداشت شخصی او را  مجبور می کند روزها یا حتی هفته ها صبر کند تا بتواند مقداری آب برای استحمام تهیه کند. هند می گوید: «همه این شرایط در کنار تنش های دیگر حاکم بر محیط پیرامونم، مرا تحت فشار و تنش روحی قرار می دهد که روی سلامت شخصی خودم و سلامت جنین تأثیر منفی دارد» هند بغض می کند و با نگرانی از این شرایط می گوید: «من اغلب به شدت گریه می کنم و از خدا می خواهم که جنینم از دنیا نرود.»

زنان باردار غزه به سختی حداقل غذا (که بیشتر آن ناسالم است) و آب نوشیدنی و آب جهت بهداشت شخصی را دریافت می‌کنند و می گویند که در غیاب یک محیط مناسب، برای حفاظت از موقعیتشان در برابر بیماری‌های عفونی و باکتری‌ها و میکروب‌ها رنج می‌برند.

می ترسم جنینم از دست برود!

هبا، یک زن باردار فلسطینی، می گوید: «صبح زود به محض بیدار شدن، به شکم خود دست می زنم و وضعیت جنین خودم را حس می کنم. می خواهم بدانم در حال حرکت است یا نه! حسرتی که ترس از دست دادن او را درونم یادآور می شود. الان می دانم که هر وقت بخواهم فرزندم را حس می کنم، اما معلوم نیست چه زمانی او را از دست خواهم داد.»

هبا از کمبود آب مورد نیاز برای استحمام و بهداشت شخصی خود نیز رنج می برد و مجبور است بین ۷ تا ۱۰ روز برای دوش گرفتن صبر کند که بتواند آب لازم برای این کار را فراهم کند. او می گوید: «زنان باردار در شرایط غم انگیزی زندگی می کنند. هیچ آب، غذا یا حتی ایمنی وجود ندارد که به ما کمک کند تا از این جنگ، جان سالم به در ببریم. ما هر لحظه از مرگ می ترسیم حتی اگر هدف قرار نگیریم، چون ممکن است در اثر کمبود مواد مورد نیاز بمیریم.»

این زن جوان غزه ادامه می دهد: «حتی اگر زنده بمانیم، می ترسیم بچه هایمان را در شکممان از دست بدهیم. در تمام دوران بارداری، غذای سالمی نخوردم که حاوی مواد نگهدارنده نباشد و همین باعث شد با عفونت های زیاد و خستگی شدید درگیر شوم.»

در شرایطی که هبا مانند تمام زنان باردار در این دوران نیاز به مراجعه به پزشک داشت، به سختی توانست به یکی از کلینیک های صحرایی در منطقه خود برود. او می گوید: «صف های زیادی از زنان باردار وجود دارد که باید ساعت های طولانی منتظر بمانند و این باعث خستگی شدید علاوه بر احتمال ابتلا به بیماری های عفونی می شود که بر سلامت جنین تاثیر منفی می گذارد. متاسفانه خطر بدون استثنا همه ما را احاطه کرده است و هیچکس به فکر ما نیست.»

 می ترسم! جانم یا جنینم!

و اما سهاد! یک زن دیگر فلسطینی که هشت ماهه باردار است که به دلیل نداشتن غذای سالم یا حتی داروی لازم، از کمبود ویتامین و آهن و سوء تغذیه رنج می برد. سهاد ۳۵ ساله می گوید که در اثر عفونتی که از حمام عمومی گرفته است، به بیماری باکتری در خون مبتلا شده است. ( درمان این بیماری مستلزم مصرف زیاد مایعات است.)

از آن زمان به بعد، سهاد نه تنها برای نوشیدن و درمان بیماری، بلکه از کمبود مایعات اطراف جنین و حتی مقداری خونریزی رنج می برد که پزشکان تا این لحظه به سختی توانسته اند با تهدید از دست دادن نوزادش، آن را کنترل کنند. سهاد با صدای ضعیفی گفت: «می ترسم به دلیل عدم مراقبت های پزشکی لازم و حتی داروهایی که ممکن است بعد از تولد نیاز داشته باشم جانم یا جنینم را از دست بدهم.»

از آنجایی که بیمارستان‌ها مملو از افراد مجروح و بیمار هستند، برخی از پزشکان به ایجاد کلینیک‌های سیار برای زنان باردار در مناطق جنوبی نوار غزه متوسل شده‌اند، اما اغلب بدون استفاده از هیچ داروی بی‌هوشی زایمان می‌کنند که سختی زایمان آنها را دو برابر می‌کند.

تلاش برای نجات جانشان!

«محمد صبیح»، متخصص زنان و زایمان می‌گوید: «ما در شرایط غیرعادی زندگی می‌کنیم و کاری جز تلاش برای نجات جان زنان و فرزندانشان نمی‌توانیم انجام دهیم .» دکتر با کمال تاسف گفت: «متأسفانه به دلیل ضعف بدن و ناتوانی در تحمل درد و همچنین نداشتن ایمنی لازم برای محافظت آنها از مرگ یا سقط جنین، تعدادی از جنین ها و یا حتی مادران را در حین زایمان از دست می دهیم.»

سقط در صف انتظار دستشویی 

«اناس»، از یکی از حمام‌های عمومی استفاده می‌کرد. شاید به راحتی قابل تصور نباشد که اناس در صف طولانی سرویس بهداشتی بود که ناگهان متوجه شد فرزندش را از دست داده، آن هم در صفی طویل که در کمپ چادر دیرالبلاح در مرکز نوار غزه بود. اناس ۳۲ ساله، مادر سه فرزند است که می گوید: «وقتی وارد حمام شدم از اینکه که لباس و بدنم را خون جاری و آب خیس کرده بود شوکه شدم و به محض اینکه خواستم لباسم را برای طهارت درست کنم یک توده بزرگ از بدنم بیرون افتاد. این فرزند از دست رفته ام بود که بر زمین افتاد. در آغوش من نبود اما ویژگی های یک انسان کامل را داشت.» اناس با صدایی محزون به صحبتش ادامه داد: «جیغ زدم و گریه کردم. چون در عمرم چنین صحنه‌ای را ندیده بودم، فکر می‌کردم دارم در یک فیلم ترسناک زندگی می‌کنم. از آن لحظحات تقریبا هیچ چیز اطرافم را نمی‌فهمیدم، چون از هوش رفته بودم. وقتی از خواب بیدار شدم، در بیمارستان بودم.»

چیزی که اوضاع را برای اناس بدتر کرد این بود که در زمان سقط جنین خود به ویروس هپاتیت C مبتلا شد که باعث می شود همیشه از درد رنج ببرد، بدون اینکه بداند آیا از این بیماری جان سالم به در خواهد برد یا جان خود را از دست خواهد داد.