گروه ایرنا زندگی - ییلاق‌ها و روستاهای اطراف تهران به‌دلیل برخورداری از آب‌وهوای دل‌انگیز، آرامش وصف‌نشدنی، تاریخ غنی، آداب و رسوم شنیدنی و طبیعت بی‌نظیر، گردشگران بسیاری را جذب می‌کنند. این روستاها از بهترین گزینه‌ها برای فرار از فضای شهری و سفری یک‌روزه محسوب می‌شوند. روستای آبنیک نیز با جاذبه‌های طبیعی و تاریخی فراوان، یکی از جاهای دیدنی تهران است.
روستای آبنیک کجاست؟
آدرس: استان تهران، شهرستان شمیرانات، بخش رودبار قصران، روستای آبنیک
در شمال غربی استان تهران و نزدیک به مرز استان مازندران، روستای زیبایی به نام آبنیک قرار دارد. این روستای ییلاقی در شهرستان شمیرانات و ۱۵ کیلومتری شمال شرقی فشم واقع شده است و یکی از روستاهای معروف بخش رودبار قصران محسوب می‌شود. آبنیک با جاذبه‌های طبیعی و تاریخی منحصربه‌فرد، در دامنه رشته کوه البرز جا خوش کرده است و حدود ۲,۴۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
مسیر دسترسی به روستای آبنیک
فاصله روستای آبنیک از مرکز شهر تهران حدود ۶۰ کیلومتر است. برای رسیدن به این روستای سرسبز، باید از اتوبان شهید بابایی وارد جاده لشکرک شوید و مسیر را تا گردنه قوچک ادامه دهید؛ از انتهای شرقی اتوبان ارتش نیز می‌توانید خود را به گردنه قوچک برسانید و مسیر را به سمت فشم و لواسان ادامه دهید. با رسیدن به پایین گردنه و دوراهی لواسان- فشم، وارد جاده فشم شوید. پس از رسیدن به فشم در میدان امام خمینی (ره) از خروجی اول خارج شده و وارد جاده زایگان شوید.
پس از حدود ۱۲ کیلومتر رانندگی در جاده پرپیچ‌وخم و کوهستانی زایگان و گذر از کنار روستاهای زایگان و لالان، در انتهای مسیر به تابلوی روستای زیبای آبنیک می‌رسید. روستا در ضلع شمالی جاده قرار دارد. از جاده تا داخل روستا حدود ۵۰۰ متر فاصله است.
اگر با خودروی شخصی به روستای آبنیک سفر نمی‌کنید، می‌توانید در میدان تجریش تهران از اتوبوس یا تاکسی‌های فشم استفاده کنید. چهارراه تهران پارس نیز برای لواسان و فشم تاکسی دارد.
طبیعت روستای آبنیک
روستای آبنیک در بستر رودخانه کلارود شکل گرفته و بخشی از آب‌وهوای دل‌انگیز خود را مدیون همین رود است. دامنه کوه‌های اطراف روستا سرشار از قارچ‌های خوراکی، والک، سیرک و تره کوهی است و چشم‌اندازی بکر و دیدنی دارند. این منطقه از مسیرهای اصلی کوهنوردی و گزینه‌ای عالی برای این ورزش و تفریح است. قله‌های آتشکوه، ریزان، جانستون و خرسنگ، معروف‌ترین قله‌های اطراف روستای آبنیک هستند.
مردم روستای آبنیک
آبنیک در منطقه‌ای کوهستانی قرار دارد و از آب‌وهوایی ییلاقی و سرد برخوردار است؛ به‌همین جهت، جمعیت روستا در زمستان تا یک سوم کاهش پیدا می‌کند. بر اساس آخرین سرشماری نفوس و مسکن کشور در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا ۱۷۵ خانوار و ۵۱۲ نفر بوده است.
آبنیک در گویش محلی به «آب نک» یا «اونک» نیز معروف است و به سه محله بالا محل (جور سره) پایین محل (جیر سره) و ملا محله تقسیم می‌شود. گویش اصلی اهالی آبنیک «مازنی» است؛ البته به‌دلیل نزدیکی این روستا به مرز استان مازندران، لهجه آن‌ها بیشتر به مردمان آمل و بابل شباهت دارد.
اهالی آبنیک غالبا به شغل‌های کشاورزی، باغداری و دامداری مشغول هستند. در گذشته چند معدن زغال‌سنگ اطراف روستا فعال بودند و برخی از اهالی در این معادن کار می‌کردند. محصولات لبنی طبیعی و تازه و عسل ارگانیک از جمله سوغات این روستا است. مسافران می‌توانند با خرید این محصولات، به رونق اقتصاد و بهبود وضع معیشت اهالی کمک بسیاری کنند.
بهترین زمان سفر به روستای آبنیک
روستای آبنیک از ییلاقات اطراف استان تهران است؛ این بدان معنی است که بهار و تابستان بهترین زمان سفر به آن محسوب می‌شود. اوج سرسبزی و زیبایی آبنیک از اواسط خرداد ماه تا اوایل مرداد ماه است. اگر به قصد برف‌بازی یا یخ‌نوردی راهی آبنیک می‌شوید، باید فصل زمستان را انتخاب کنید.
اطراف رودخانه آبنیک در روزهای تعطیل و آخر هفته مملو از خانواده‌هایی است که برای گذراندن اوقات فراغت دل به طبیعت زده‌اند. اگر شما نیز قصد اطراق در کنار رودخانه را دارید، بهتر است صبح زود خود را به منطقه برسانید و عصر نیز زودتر قصد بازگشت کنید تا به ترافیک روزهای تعطیل برنخورید. جاده گردنه لشکرگ تا فشم در ساعت‌های پیش از ظهر روزهای تعطیل اوج ترافیک را به خود می‌بیند؛ ترافیک مسیر بازگشت نیز از پیش از غروب آغاز می‌شود و ممکن است مدت سفر شما را چندین ساعت افزایش دهد.
تجهیزات مورد نیاز برای سفر به روستای آبنیک
عبور رودخانه از میان روستای آبنیک و جاذبه‌های طبیعی چون آبشار یخی، کوهستان و غار سبب شده است تا مردم برای تفریحاتی چون پیک‌نیک، کوهنوردی، یخ‌نوردی، پیاده‌روی و جمع‌آوری گیاهان دارویی به این روستا سفر کنند. به‌همراه داشتن تجهیزاتی چون لباس اضافی، عینک آفتابی، کلاه آفتاب‌گیر، کفش پیاده‌روی و زیرانداز در این سفر لازم است.
اقامت در روستای آبنیک
اگر به روستای زیبای آبنیک سفر کردید و قصد اقامت چند روزه در آن را داشتید، سراغ سوئیت و ویلاهای اجاره‌ای را از ساکنان روستا بگیرید؛ البته با رعایت نکات ایمنی، امکان چادر زدن و اقامت شبانه در طبیعت اطراف آبنیک نیز فراهم است. برای این منظور، به‌همراه داشتن تجهیزات کمپینگ همچون چادر مسافرتی، کیسه خواب و چراغ‌قوه ضروری است.
دیدنی‌های روستای آبنیک
چشمه آبنیک
چشمه آبنیک از جاذبه‌های طبیعی روستای آبنیک است و از دل کوه‌های جانستون سرچشمه می‌گیرد. آب تازه، گوارا و سرشار از مواد معدنی این چشمه سال‌ها سلامت اهالی آبنیک را تضمین کرده است؛ تا جایی که ویژگی‌های زندگی‌بخش آن توجه شاهان قاجار را نیز به خود معطوف کرد. آب چشمه آبنیک از خواص ویژه‌ای برخوردار است و مردمان آبنیک دلیل قامت‌های بلند و اندام تنومند خود را نوشیدن آب آن می‌دانند. یکی از دلایل نامگذاری این چشمه و روستا به نام «آب نیک» همین ویژگی‌های آب گوارای چشمه است.
دکتر غیاث الدین جزایری در کتاب زبان خوراکی‌ها درباره روستای آبنیک می‌نویسد: در نزدیکی فشم شهرکی به نام آبنیک وجود دارد که ساکنان آن بلند قد هستند و فرزندان آن‌ها نیز خوش‌هیکل و بلند قامت می‌شوند. چشمه‌های این شهرک نیز به حد کافی مواد معدنی برای بلندی قد دارند.
رودخانه کلارود
رودخانه کلارود یا آبنیک با طول حدود هفت کیلومتر از کوه‌های جانستون و خرسنگ سرچشمه می‌گیرد و از میان روستای آبنیک عبور می‌کند. این رود یکی از سرشاخه‌های رودخانه جاجرود است که تا سد لتیان ادامه می یابد. خنکای هوای کنار رودخانه و طبیعت زیبای اطراف آن، سبب شده است تا افراد زیادی در کنار آن به تفریح بپردازند.
پل تاریخی آبنیک
پل تاریخی آبنیک از جمله آثار دوره پهلوی اول محسوب می‌شود و در مهر سال ۱۳۸۲ با شماره ۱۰۳۹۷ به ثبت ملی رسیده است. این پل در محل تقاطع سه راهی فشم، آبنیک و گرمابدر، روی رودخانه آبنیک قرار دارد. سنگ مالون تراشیده و سیمان، مصالح به کار رفته در پل تاریخی آبنیک هستند. این پل به سبک پل‌های راه آهن سراسری ساخته شده است.
در دو طرف دهانه پل تاریخی آبنیک دو قطعه سنگ نسبتا بزرگ نصب شده است. در بالای آن‌ها عدد ۱۳۲۰ و پایین آن‌ها عدد ۱۹۴۱ به‌صورت حکاکی شده به چشم می‌خورد. این اعداد به سال ساخت پل اشاره می‌کند. علی‌رغم عمر ۶۰ ساله این پل، همچنان ایستایی و استحکام بالای آن نظرها را به خود جلب می‌کند و کوچک‌ترین خللی به چشم نمی‌خورد؛ با این وجود، عبور جوی آبی از پشت پایه جنوبی پل، سبب ریزش دائمی آب از بدنه شده و آن را در وضعیت آسیب‌پذیری قرار داده است.
آبشار آبنیک
آبشار آبنیک یا آبشار یخی از مهمترین و معروف‌ترین جاذبه‌های طبیعی روستای آبنیک است. این آبشار که بعد از لالون، در مسیر گرمابدر و در انتهای دره آبنیک قرار دارد، زمستان‌ها یخ می‌بندد و منظره باشکوهی ایجاد می‌کند. سالانه یخ‌نوردان بسیاری برای تمرین این ورزش راهی آبنیک می‌شوند.
آستان مبارک امامزاده ابراهیم (ع)، امامزاده طیب (ع) و امامزاده موسی (ع)
قدمت اولیه مقبره امامزاده ابراهیم (ع) به قرن‌های پنج و ۶ هجری قمری و قدمت بنای فعلی به قرن‌های هشت و ۹ هجری قمری باز می‌گردد. این اثر تاریخی در مهر ۱۳۸۲ با شماره ۱۰۳۹۴ به ثبت ملی رسیده است. عبور رودخانه زیبای آبنیک از کنار امامزاده، جذابیت این جاذبه را دو چندان می‌کند. همه‌روزه گردشگران زیادی لحظاتی را در جوار این بارگاه مطهر می‌گذرانند.
امامزاده موسی و امامزاده طیب از دیگر دیدنی‌های آبنیک محسوب می‌شوند. قدمت بنای اولیه این دو امامزاده به سده‌های هفت و هشت هجری قمری بازمی‌گردد و در مهر ۱۳۸۲ با شماره ۱۰۳۹۶ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌اند.
دشت جانستون
دشت جانستون که نام خود را از کوه جانستون یا جانسِتان به امانت گرفته است، با حدود ۳,۰۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا از جمله جاذبه‌های طبیعی و معروف روستای آبنیک محسوب می‌شود. این دشت در شمال تنگه آبنیک قرار دارد. دشت زیبا و مسطح جانستون در فصل بهار و تابستان چشم‌اندازی بهشتی را پیش چشمان بازدیدکنندگان می‌گستراند.
در راه رسیدن به دشت جانستون سه چشمه اصلی وجود دارد که یکی در ابتدای دشت و پای صخره جاری شده است. چشمه دوم پس از حدود ۲۰ دقیقه پیاده‌روی در دشت نمایان می‌شود، بسیار پر آب و بزرگ است و از دل کوه بیرون می‌ریزد. آب این چشمه بعد از گذر از یک آب‌انبار وارد رودخانه می‌شود. چشمه بعدی در انتهای دشت و پایین غار بیوک آقا قرار دارد و از یک لوله به بیرون جریان می‌یابد.
برای رسیدن به دشت جانستون باید آمادگی جسمانی بالا داشته باشید و یک کوهنوردی نیمه سنگین را تجربه کنید. مسیر صعود به قله‌های جانستون و خرسنگ از میان این دشت زیبا می‌گذرد.
مسیر دسترسی به دشت جانستون
اگر اهل پیاده‌روی و طبیعت‌گردی هستید، برای رسیدن به دشت جانستون خودروی خود را در روستا یا ابتدای خیابان جانستان پارک کنید و پیاده به‌سمت دشت بروید. با گذر از خیابان اصلی روستا و عبور از دو پل، به تابلوی راهنما می‌رسید. مسیر سمت راست، دشت را نشان می‌دهد؛ در امتداد رودخانه به مسیر خود ادامه دهید.
با گذر از دره آبنیک، از عرض رودخانه کلارود عبور کنید؛ سپس مسیری صخره‌ای با شیبی نسبتا تند و پرپیچ‌وخم را پشت سر بگذارید تا به دشت جانستون برسید. این پیاده‌روی فرح‌بخش از روستا تا دشت جانستون حدود ۹۰ دقیقه زمان می‌برد. در مسیر دشت از کنار باغ‌های گیلاس و آلبالو گذر می‌کنید و گلپرهای بلند دو طرف جاده نظر شما را جلب خواهد کرد.
قله جانستون
قله جانستون از معروف‌ترین قله‌های البرز مرکزی و اطراف روستای آبنیک است و حدود ۴,۰۰۰ متر ارتفاع دارد. کوهنوردان بسیاری برای فتح این قله راهی آبنیک می‌شوند. جانستون نام بومی جانستان است؛ برخی نیز این قله را «یونزا» یا یونجه‌زار می‌نامند.
در مورد دلیل نامگذاری جانستون دو روایت وجود دارد. در روایت اول این نام را به کوهنوردی خارجی به نام «جان استون» ربط می‌دهند که برای اولین بار قله را فتح کرده است. در روایت دوم دلیل این نامگذاری را «جان سِتان» بودن این کوه و سختی مسیر دسترسی به قله، وجود صخره‌های سنگی در مسیر و از بین رفتن افراد برای رسیدن به قله ذکر می‌کنند.
غار بیوک آقا
به گزارش وب گاه کجارو، بیوک آقا مرد تلاشگر تبریزی است که با ابزار ابتدایی چون چکش و درفش، غاری را طی ۲۳ سال در دل کوه تراشیده است. برای رسیدن به غار بیوک آقا باید مسیر پاکوب دشت جانستون را ادامه دهید، تا پس از حدود ۴۵ دقیقه، به انتهای دشت و غار دست‌ساز بیوک آقا برسید. مساحت غار حدود ۲۰ متر مربع و ارتفاع آن حدود دو متر است. این غار در شرایط نامساعد جوی، جان‌پناهی عالی برای طبیعت‌گردان و کوهنوردان محسوب می‌شود. ورودی غار سنگ چین شده است.
نظر شما