به گزارش خبرگزاری یونایتدپرس، «ژن وانگ» بیوشیمی دان از دانشگاه «بوفالو» در آمریکا و سرپرست محققان در این مطالعه در یک بیانیه مطبوعاتی اعلام کرد: «ساخت سوخت‌های زیستی از منابع تجدیدپذیر مانند گلوکز پتانسیل زیادی برای پیشرفت فناوری انرژی سبز دارد.»
وی افزود: آنچه را که زیست‌شناسی می‌تواند به بهترین شکل ممکن انجام دهد با آنچه شیمی می‌تواند انجام دهد، ترکیب کردیم و برای ایجاد این فرآیند دو مرحله‌ای کنار هم قرار دادیم.
محققان از مهندسی ژنتیک برای تبدیل میکروب های E. coli به مجموعه ای از چهار آنزیم استفاده کردند که گلوکز را به اسیدهای چرب ۳-هیدروکسی تبدیل می کند.
وانگ گفت: این باکتری ها حتی بیشتر از کودکان عاشق مصرف قند هستند.
در مرحله بعد، محققان از ترکیب معدنی نیوبیوم پنتوکسید به عنوان کاتالیزور برای قطع قسمت های ناخواسته اسیدهای چرب استفاده کردند و نوعی هیدروکربن به نام الفین تولید کردند. الفین ها یکی از انواع مولکول هایی هستند که بنزین را می سازند.
وانگ گفت: با استفاده از این روش، توانستیم الفین ها را بطور مستقیم از گلوکز بسازیم. گلوکز توسط گیاهان از طریق فتوسنتز تولید می شود که دی اکسید کربن و آب را به اکسیژن و قند تبدیل می کند. بنابراین کربن موجود در گلوکز - و بعداً الفین ها - در واقع از دی اکسید کربنی است که از جو بیرون کشیده شده است.
این مطالعه جدید نشان دهنده پیشرفت در تلاش برای ایجاد سوخت های زیستی پایدار است، اما محققان می گویند برای تعیین اینکه آیا این روش جدید می تواند به طور کارآمد برای استفاده گسترده عملی شود، به فعالیت بیشتری نیاز است.
پیش از این نیز از قندها برای ایجاد سایر گزینه های سوخت سازگار با محیط زیست استفاده می شد. در سال ۱۹۷۸میلادی، بر اساس معافیت «قانون هوای پاک»، مجاز شد بنزین حاوی ۱۰ درصد اتانول مشتق شده از ذرت به نام گازوئیل یا E۱۰ باشد. طبق اعلام سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا، با گذشت زمان، بیشتر ترکیبات گازی به E۱۰ تبدیل شده اند.
سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا در سال ۲۰۱۱ یک ترکیب ۱۵ درصدی به نام E۱۵ را تحت شرایط خاص برای مصرف خودروهای سواری مدل ۲۰۰۱ و خودروهای جدیدتر و کامیون‌های سبک تأیید کرد.
محققان دانشگاه «کالیفرنیا» در برکلی نیز در سال ۲۰۱۵، سوخت جت را از زیست توده نیشکر تولید کردند.
مشروح این مطالعه در مجله Nature Chemistry منتشر شده است.
نظر شما