پرویز پورحسینی را می‌توان نماد متانت و صبوری در سینما و تلویزیون ایران دانست. مردی با صدا و لحنی آرام که حتی معدود سکانس‌هایی که عصبانی می‌شد و چهره‌اش برافروخته در ذهن‌ها مانده است و حالا آن چهره آرام پس از دو هفته درگیری با کرونا چشم خود را برای همیشه بست.
پرویز پورحسینی که از دو هفته پیش به علت ابتلا به کرونا در بیمارستان فیروزگر تهران بستری بود و حالا پسر او پورنگ پورحسینی خبر مرگ او در اثر کرونا را تایید کرده است. در تمام روزهایی که پرویز پورحسینی در بیمارستان بستری بود، رضا بابک دیگر بازیگر کشورمان هر روز برای او پستی در اینستاگرام می‌گذاشت و در پست‌های آخر خبر از بهبود و بهتر شدن حال او داده بود و حالا که پورحسینی خاموش شد رضا بابک نیز در سکوت رفته است.
از منطقه جنگی تا جاده قدیم
پورحسینی فارغ‌التحصیل بازیگری از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران بود و یکی از قدیمی‌های سینمای و تئاتر ایران است که با مرگ او وزنه سینما و تئاتر سبک‌تر شده است. اولین اثر ثبت شده از او به سال ۱۳۴۰ و تله‌تئاتری به نام «منطقه جنگی» ثبت شده است که او در مقام بازیگر وارد شد و نمایش به کارگردانی عباس یوسفیان برای تلویزیون ملی ایران بود.
پرویز پورحسینی در ۱۲ سالگی پدرش را از دست داد و به همین دلیل ناچار بود تا به سختی کار کند اما او در کنار کار، تحصیلش را هم در کلاس‌های شبانه ادامه داد. او می‌گوید: «در کودکی ناچار به کار کردن بودم و شغل من کار در یک صحافی بود. در صحافی کتاب‌ها و مجلات زیادی از زیر دستم می‌گذشت و در مواقع استراحت بسیاری از آن‌ها را مطالعه می‌کردم. گاهی آن‌قدر محو خواندن می‌شدم که به من ایراد می‌گرفتند. اکثر کتاب‌ها تاریخی بود و گاهی کتاب‌های نادر و کمیاب. از همین‌جا بود که من به کتاب علاقه‌مند شدم. در خانه وقتی همه می‌خوابیدند، چراغ‌نفتی را بالای سرم می‌گذاشتم و انار دانه شده با گلپر می‌خوردم و کتاب می‌خواندم و لذت این‌گونه کتاب خواندن آن‌هم در آن سکوت عمیق هنوز برایم شیرین است و این‌گونه بود که من به ادبیات علاقه‌مند شدم.»
اولین بازی او در فیلم سینمایی در سال ۱۳۵۱ بود. چشمه فیلمی به کارگردانی، تهیه‌کنندگی و نویسندگی آربی اوانسیان بود که پورحسینی نقش اصلی آن را به عهده داشت.
در تمامی این سال‌ها پورحسینی بازیگر فعالی بود و اثرهای بسیاری از خود به جا گذاشت تا زمانی که معیارهای بازیگری در سینما و تلویزیون ایران تغییر پیدا کرد و بیش از آن که بازی و بازیگری مهم باشد معیارهای فیزیکی و زیبایی حرف اول را زد.
آخرین بازی پورحسینی به فیلم جاده قدیم برمی‌گردد کهن به کارگردانی و تهیه‌کنندگی منیژه حکمت در سال ۱۳۹۶ ساخته شد و در نقش «آقا جون»، نقشی که برای تماشاگر با چهره او آشناست، بازی کرد.
تلویزیون، تئاتر و سینما را فتح کرد
ماندگارترین بازی پورحسینی برای خیل عظیمی از تماشاگران به فیلم مریم مقدس برمی‌گردد. او در حوزه تلویزیون نیز در مجموعه‌های مختلفی از جمله «مریم مقدس» به کارگردانی شهریار بحرانی، «مختارنامه» داود میرباقری، «بی گناهان» احمد امینی، «سرزمین کهن» کمال تبریزی، «میکائیل» سیروس مقدم حضور داشت.
در این باره بخوانید:
در بیش از ۵ دهه فعالیت هنری خود علاوه بر نامزدی دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش دوم مرد برای فیلم‌های طلسم و او ینار از جشنواره فیلم فجر، موفق به دریافت دیپلم افتخار برای بازی در فیلم سینمایی و تلویزیونی مریم مقدس از جشنواره فجر، جایزه بهترین بازیگر مرد برای تئاتر تلویزیونی قطار ارواح از جشنواره سیما، جایزه بهترین بازیگر مرد برای فیلم مریم مقدس از جشنواره حقیقت یزد، بهترین بازیگر مرد برای نمایش تلویزیونی بسوی دمشق از جشنواره سیما شده بود.
او همچنین در فیلم‌هایی چون «کمال‌الملک» علی حاتمی، «کشتی آنجلیکا» محمد بزرگ‌نیا، «باشو، غریبه‌کوچک» بهرام بیضایی، «روز فرشته» بهروز افخمی، «قاتل اهلی» مسعود کیمیایی، «شب حادثه» سیروس الوند و «طلسم» داریوش فرهنگ حضور داشت.
نظر شما