فیلم «روزهای نارنجی» فیلم پرصدا و صدایی است. فیلمی که در جشنوارههای مختلف و کشورهای متعددی به نمایش درآمده، بازیگران نام آشنا و مطرحی دارد اما منتقدان جدی نیز آن را فیلم با اشکال میدانند.
اکران در کشورهای مختلف
آرش لاهوتی کارگردانی جوانی است که در رشته فیلمسازی تحصیل کرده است و توانسته با فیلمهایش برنده جوایز متعدد داخلی و خارجی شود. فیلم سینمایی «روزهای نارنجی» اولین ساخته بلند او است که در اولین نمایش جهانی در جشنواره فیلم تورنتو حضور داشت.
علاوه بر جشنواره تورنتو برای همین فیلم نامزد بهترین فیلم بخش نگاه نو از سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر شد، جایزه بهترین فیلم جشنواره مانهایم آلمان با عنوان «سینماگر بزرگ تازهوارد»، همچنین جایزه فیپرشی (فدراسیون بینالمللی منتقدان سینما) و جایزه کلیسای جهانی به این فیلم اهدا شد.
روزهای نارنجی برای نخستین بار در شهریورماه ۱۳۹۷ در بخش کشف جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد. پس از کانادا در کشورهای سوئیس، برزیل، لهستان، ایتالیاف ترکیه، آلمان، هند، آمریکا، بلغارستان، هنگ کنگ، اسپانیا، کره شمالی، سوئد، اسکاتلند و در جشنوارههای مختلف به نمایش در آمد.
روایتی با دوربین روی دست
داستان فیلم روزهای نارنجی روایت دو شخصیت اصلی این فیلم علی مصفا در نقش مجید و هدیه تهرانی در نقش آبان است. زنوشوهری که ساکن شمال ایران هستند و روزهای نارنجی، برشی ۱۰ روزه از زندگی این دو نفر پیرامون هدفی که باید برای آبان محقق شود، روایت میشود.
مهران احمدی، علیرضا استادی، ژیلا شاهی، صدف عسکری، رویا حسینی، لیلی فرهادپور، اکرم علمدار، امین گلستانه و سیامک ادیب دیگر بازیگران این فیلم هستند.
منتقدان بر این باورند که فیلمنامه روزهای نارنجی که آن را جمیله دارالشفایی نوشته است دارای ضعفهایی است. فیلمنامه کار مشترک آرش لاهوتی و دارالشفایی است که عناصری در آن مطر میشود که بلاتکلیف باقی میمانند و حواس بیننده را از مسیر اصلی داستان پرت میکنند. گرههایی در طول داستان وارد میشود که شخصیت اصلی آنها را پیگیری نمیکند و درنهایت نمیفهمیم چرا برای پیدا کردن دزد انبار، کاری انجام نمیشود یا چرا آبان از کاراکتر معتاد قصه حمایت میکند.
نقدهایی دیگر به بازیها به این فیلم وارد شده است. شخصیتپردازیها به درستی انجام نشده اس و لهجه بازیگران درست نیست حتی لهجه لیلی فرهادپور به شدت در ذوق میزند و مشخص است که زور میزند تا دیالوگهایش را با لهجه مردم بومی منطقه ادا کند اما از طرفی به دلیل این که لوکیشن فیلم در یکی از شهرهای شمالی، گرگان است و باغهای پرتقال و طبیعتی بینظیر را به تصویر میکشد، جذبیتهای بصری خوبی دارد.
در این باره بخوانید:
درباره پریناز ایزدیار؛ ستاره جدید سینمای ایران
روزهای نارنجی با دوربین روی دست فیلمبرداری شده است و فرشاد محمدی فیلمبردار این کار در این مورد پیشتر گفته بود: «در این فیلم، دوربین روی دست طبیعتا عمدی بوده. اجازه بدهید درباره دلیل این اتفاق من توضیح ندهم. دنبال یک روش دوربین روی دست نوین نیستم. این روش در تاریخ دنیا بیسابقه نیست. شاید در ایران کمتر دیده شده است. احساس کردیم دوربین هم میتواند اضطراب و غلیان درونی کاراکتر را راحتتر توضیح دهد. دوربین، یک کاراکتر یا شخصیتی کنجکاو بود و فقط راوی نبود و یک جاهایی به قضاوت هم میپرداخت.»
نظر شما