چند روزی است که ویدیوهایی دربارهی صید ترال که چگونه بیرحمانه آبزیان دریا را صید میکند در شبکههای مجازی میبینیم. صید ترال یا کف روب، تور ماهیگیری بزرگی به شکل قیف است که از دو طرف به تختههایی متصل و معمولاً به دنبال شناور در بستر دریا کشیده میشود. همانطور که رئیس قوه قضاییه، آیتالله رئیسی، در ۱۷ بهمن ۱۳۹۸ گفتند، این نوع صید ممنوع است و دستگاههای مربوطه باید با آن برخورد کنند. در ادامه «ایرنا زندگی» به بررسی مضرات صید ترال و بخشهایی در اینباره میپردازد.
۱. اکوسیستم خلیج فارس رو به نابودی است
قبل از پیدا شدن سر و کلهی صید ترال، سازمان شیلات برای ادامهی بقای آبزیان خلیج فارس، در زمانهای تخمریزی ماهیها، اجازهی ماهیگیری نمیداد؛ اما اکنون صید به روش ترال زنگ خطر را به صدا در آورده است زیرا:
الف) زمان تخمریزی به ماهیها و دیگر موجودات دریا نمیدهد.
ب) ماهیهای نابالغ (ماهیهای کوچک) و کم کیفیت را نیز صید میکند که اغلب اوقات مصرفی ندارند و دور ریخته میشوند. این ماهیها اگرچه برای ما مصرفی ندارند، ولی در چرخهی غذایی دیگر آبزیان هستند. اختلال در چرخهی غذایی دریا، اکوسیستم آن را نابود میکند و موجب انقراض گونههای زیستی دریا میشود.
پ) صید ترال، همهی موجودات آبزی بستر هدف را صید میکند مانند لاکپشتها، دلفینها و غیره. اغلب این دسته صیدها، مصرفی برای ما ندارند و باز هم دور ریخته میشوند در واقع تنها به تنوع زیستی خلیج فارس و دریای عمان آسیب میرساند.
۲. از بین رفتن شغل پدری و بیکاری بومیان
جنوب کشورمان به علت نوع آب و هوا، خاک و پوشش گیاهی برای کشت و زراعت مناسب نیست. اغلب بومیان این منطقه از ماهیگیری، شغلی که پدرهایشان نیز داشتند، امرار معاش میکردند؛ اما حالا منبع درآمد خود را از دست دادند. بومیان حاشیه خلیج فارس و دریای عمان، از چند سال پیش شکایات خود را در اینباره به گوش مسئولین رساندند.
در اینباره بخوانید:
۳. چرا هنوز صید ترال در خلیج فارس ادامه دارد؟
در مرداد ماه ۱۳۹۹ ، شش شناور به علت صید ترال توقیف شدند. معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست، احمد لاهیجانزاده، در تاریخ ۲۳ شهریور بیان کرد که هیچ گونه مجوزی در راستای صید ترال از طرف سازمان محیط زیست صادر نشده است. قوهی قضاییه نیز روش صید ترال را ممنوع اعلام کرده است؛ اما چرا این صید هنوز ادامه دارد یا چه کسانی اقدام به این قانونشکنی میکنند، هنوز در لایهای از ابهام است.
نظر شما