خیلی‌ها شمال کشور را به دلیل وجود جنگل و رود و طبیعت برای سفر انتخاب می‌کنند، غافل از اینکه تمام این‌ها را در جنوب کشور هم می‌توان دید. در واقع اگر کسی اهل سفر و گشت و گذار باشد سفر به جنوب برایش خاطره‌انگیز و دلچسب می‌شود.
دزفول کجاست؟
دزفول از آن شهرهای زیبا و تاریخی استان خوزستان است که قدمتی دور و دراز دارد. اگر زمستان رهسپار دزفول شوید با آب‌وهوای مدیترانه‌ای روبه‌رو خواهید شد. شهری که علیرغم مهجور بودنش به اندازه‌ای تنوع تفریحی و تاریخی دارد که برای یک سفر حداقل سه روزه بتوانید برایش برنامه‌ریزی کنید. مسیر سفر زمینی از تهران به دزفول از چند استان می‌گذرد. مسیر 689 کیلومتری ازتهران تا درفول به این ترتیب است که از اتوبان تهران-قم راهی قم می‌شوید، به اراک می‌روید و سپس در استان لرستان به بروجرد می‌رسید. اگر صبح زود حرکت کنید، زمان ناهار به بروجرد می‌رسید. شهر بعدی خرم‌آباد است. یک بزرگراه با تونل‌های طولانی شما را به اندیمشک می‌رساند و در نهایت مقصد بعدی، دزفول است. اما خوب همه که با ماشین شخصی سفر نمی‌کنند. اتوبوس‌های تهران به دزفول از پایانه جنوب حرکت می‌کنند. اگر هم قطار را برای سفر کردن ترجیح می‌دهید، چاره‌ای ندارید جز اینکه قطار تهران به اندیمشک را سوار شوید و از آنجا با تاکسی خطی به دزفول بروید. سفر هوایی هم که مسلما سریع‌ترین گزینه و البته گران‌ترین آن‌هاست.
دیدنی‌ها
نام دزفول احتمالا عربی‌شده "دژپل" و معنی آن دژ در کنار پل است. مهم‌ترین رودخانه این منطقه دز است که از دل شهر عبور می‌کند و همین رودخانه هم باعث سرسبزی کل شهر و منطقه اطرافش شده است. در امتداد رودخانه تفریح‌گاه‌هایی برپا شده که جای خوبی برای استراحت و تجدید قواست.
پارک ساحلی رعنا در غرب رودخانه دز قرار دارد. درختان سبز پارک، موقعیت دسترسی مناسب، همجواری با پل‌های جدید و قدیم دزفول، باند پیاده‌روی، پارکینگ مناسب و ویژگی‌های متنوع دیگر از آن، مجموعه گردشگری مناسبی ساخته است.
آبشار شوی، یکی از زیباترین آبشارهای ایران و بزرگ‌ترین آبشار خاورمیانه است که سالانه گردشگران و مسافران بسیاری برای تماشای آن به دزفول سفر می‌کنند. "چورویک"، نام کوهی است که آبشار شوی از آن سرچشمه گرفته و به پایین می‌تراود. در قسمت پایین و عمودی آبشار، می‌توان قطع و شکسته شدن آب را دید که همانند پله‌هایی جاری از جریان آب تا کف رودخانه ادامه دارد.
پارک جنگلی لاله و لادن برای استراحت در طبیعت و صرف غذا جای بسیار مناسبی به شمار می‌روند. حتما در سفر به دزفول، یک روز را به بازدید از آن‌ها بگذرانید.
دره توبیرون دزفول با دیواره‌های بلند، درختان انگور، انجیر و آبشارهایش هم یکی از گزینه‌های عالی برای گردشگران است. این دره در فاصله ۲۰ کیلومتری شهر واقع شده و ارزش بازدید از آن بسیار زیاد است.
دریاچه شهیون یا دریاچه سد دِز هم از زیباترین دریاچه‌های ایران است. دره‌های عمیقی در این منطقه وجود دارد که در کنار بازدید از دریاچه و سرسبزی محیط برایتان دیدنی خواهد بود. با قایق‌سواری و آبتنی در دریاچه می‌توانید خاطراتی فراموش نشدنی برای خود بسازید.
بازدید از پل قدیم دزفول یکی از آن کارهایی است که در سفر به این شهر باید انجام دهید. این پل مهم‌ترین جاذبه تاریخی دزفول است، که به دستور شاپور اول با به کارگیری اسرای رومی و بعد از پیروزی بر امپراتور روم ساخته شد. جالب‌تر این که حدود ۱۸ قرن از عمر این پل می‌گذرد و یکی از قدیمی‌ترین پل‌های جهان به حساب می‌آید، اما همچنان استوار و باشکوه باقی مانده است.
به فاصله کمی از پل قدیم، آسیاب‌های آبی دزفول در بستر رودخانه دز قرار دارند. این آسیاب‌ها از ارزشمندترین جاذبه‌های تاریخی دزفول هستند و بازدید از آن‌ها و سایر سازه‌های آبی این شهر مانند قنات‌ها، تجربه جالبی برایتان خواهد بود.
خانه تاریخی تیزنو هم از آن جاهایی است که اگر دوست دارید با معماری خاص خانه‌های جنوب آشنا شوید، باید سری به آن بزنید. خانه تیزنو در محله قلعه قرار دارد و یکی از قدیمی‌ترین خانه‌های این محله است. آن‌طور که پیداست این خانه زیبا در دوره صفویه ساخته شده، اما در زمان قاجار و بعد از آن در زمان پهلوی بسیار تغییر کرده است.
یعقوب لیث صفاری بنیان‌گذار سلسله صفاریان، کسی بود که بعد از ورود اسلام به ایران دوباره بعد از سال‌ها زبان فارسی را به عنوان زبان رسمی کشور اعلام کرد. بنابراین بازدید از آرامگاهش در روستای شاه آباد در ۱۰ کیلومتری دزفول خالی از لطف نیست.
بازار در هر شهری نشان‌دهنده فرهنگ مردم در آن خطه است. بازار دزفول هم خوش رنگ و لعاب و سنتی است و به آن بازار کهنه هم می‌گویند. در میان این بازار کاروانسرای زیبایی هم وجود دارد، اما قدیمی‌ترین بنایی که در این بازار وجود دارد، بقعه شیخ اسماعیل قصری است که قدمت آن به قرن ششم هجری قمری می‌رسد. برای پیدا کردن و خریدن سوغاتی‌های خوشمزه این شهر که شامل کنجد، کلوجه خرمایی، کلوچه شکری، کلوچه نمکی، لوزی شکری، نان کنجدی، نان شیر، معجون کنجد، خرما، ارده، شیره خرما، قرص نعناع، حلوا قبِیت، ادویه و مرکبات مانند پرتقال هستند، باید چند ساعتی را به گشت‌وگذار در بازار بگذرانید. به جز این‌ها خراطی یکی از هنرهای اصیل دزفول است که در بازار کهنه می‌توانید پیدایش کنید. انواع ظرف‌ها و وسایل خراطی، کپو، سبدها و ظرف‌های حصیری، ظرف‌های ورشو و گیوه سوغات این شهر هستند و اگر به زیورآلات علاقه‌مند باشید، می‌توانید از دزفول طلای دست‌ساز ۲۴ عیار خریداری کنید. قلم نی خوشنویسی دزفول هم باکیفیت و معروف است.
چه چیزی بخوریم؟
دزفول تا دلتان بخواهد غذا و نوشیدنی سنتی دارد. اُلوبیَ(سوپ لوبیا)، یتیمچه دزفولی، پرپراق (دلمه برگ انگور)، سیلون تخمر، شُله اَرده، آش شوت باقله‌سوز (پلو شویت باقلا سبز) با قرمه سبزی، حمیس بازنجون و نوشیدنی‌هایی چون شربت شیورون(خاکشیر)، شربت بیدمشک تخم شربتی و ... همه را در این شهر می‌توانید امتحان کنید.
کجا بمانیم؟
برای اقامت در دزفول اقامتگاه‌های محدودی هستند که خدمات قابل قبولی به مسافران ارایه می‌دهند. اجاره ویلا و آپارتمان هم گزینه دیگری برای شب ماندن در این شهر است. اما ارزان‌تر و در دسترس‌تر از همه این است که در سفر به دزفول چادر مسافرتی و لوازم لازم برای کمپینگ را بردارید و در طبیعت سرسبز آن کمپ بزنید.
نظر شما