نزدیک نیمقرن پیش، مسافرتهای خارجی در ایران تازه مد شده بود و مردم کم کم در حال آشنایی با این اتفاق بودند. برای درک این تغییر سبک زندگی و همراه شدن با آن، تقریبا زیرساختها در حال مهیا شدن بود. نمونهاش پرواز روزانه جتهای امریکایی از تهران به اکثر شهرهای اروپا و آمریکا.
حکایت آن زمان با این زمان فرق دارد. تورم ۴۸سال کش آمده و همه چیز عوض شده اما از آنجایی که این آخر تابستانی قیمت بلیتهای هواپیما به طرز عجیبی به سمت فلک رفته، مقایسه قیمت بلیتهای آن زمان که الان نمیشود یک عدد آدامس هم با آن خرید، سرگرمی جذاب و عجیبی است.
فرض کنید الان بلیط تهران به آبادان، دو سره ۴۵۰۰ریال، تهران به مشهد دو سره ۲۶۰۰ریال. به فرانکفورت ۱۸۵۰۰ ریال و به بیروت ۷۳۹۰ ریال بود آنهم با این مدل هواپیماها! چه سفرهایی میشد رفت؟ چه گوشههای جذابی از دنیا را میشد دید؟
علاوه بر این نرخها، گاهی اوقات هواپیماییها نرخهای تخفیفی هم داشتند. جالب است که بازه تخفیف شش ماه ادامه داشته و حتی برای ایام تعطیل هم اعمال میشده. مثل امروز نبوده که تا وسط تقویم یک تعطیلی میآید، بلیتی که نرخش سه برابر شده، نایاب شود و گاهی مسافران مجبور شوند برای پیدا کردن بلیت به هر دری بزنند و چند برابر هزینه کنند.
به همین آگهی روزنامه کیهان نگاه کنید. شرکت مادر آگهی کرده از ۹ مهرماه ۱۳۴۰ تا ۱۱فروردین ۱۳۴۱، نرخ تخفیفی دو سره از تهران تا پاریس آنبدون توقف ۲۸۰۹۰ ریال است؛ یعنی دو هزار و هشتصد تومان. خوشبختانه از میزان این عدد ذهنیت داریم، با ۲۸۰۰تومان میتوانیم یک بسته آدامس تولید داخل را خریداری کنیم. البته با اغماض.
دنیای این اعداد شگفتانگیز فقط به پروازها ختم نمیشود. همان سال ۱۳۴۰ با ۴ریال میشد در راسته کفاشها قطعات تفکیک شده ۵۰۰ و هزار متری خرید. ۵۰۰متر زمین با سند مالکیت هم۲۰۰ تومان به فروش میرسید. آگهیدهنده هم در آگهیاش درج کرده بودکه «آیا بهتر از امروز وقت دیگری برای شما فراهم میشود؟» آنهایی که به این سوال پاسخ «خیر» دادند و به سوی آگهیدهنده شتافتند، احتمالا الان مالک یک خانه یا مغازه ۵۰۰ متری در خیابان سعدی تهران هستند که مظنهاش چیزی شاید نزدیک به ۳ میلیارد تومان باشد.
در این زمینه بخوانید:
داستان «خدیجه ننه»، زنی که با ۱۶۸ سال سن روزی علامت سوال بزرگ جهان بود!
نظر شما