درست کردن آتش و استفاده از آن برای گرمابخشی‌اش و همچنین پخت غذا در طبیعت این روزها تفریحی دلنشین است؛ چیزی که در سالیان بسیار دور جزو ضروریات زندگی بود. اما درست کردن آتش در طبیعت چندان هم کار راحتی نیست و به قول معروف قلق و راهکارهای خاص خودش را دارد. از همه مهم تر نیز اینکه باید مراقبت باشیم با این اقدام به طبیعت آسیب نزنیم. نباید فراموش کنیم بخش زیادی از آتش‌سوزی در جنگل‌ها به دلیل بی‌توجهی‌های مردمی در آتش روشن کردن در جنگل‌هاست.
قدم اول این است که از ابتدا که قصد رفتن به دل طبیعت و دشت و کوه را می‌کنید، حواستان باشد آتش‌زنه مناسبی مثل فندک و کبریت همراهتان باشد. بعد که به طبیعت می‌رسید وقتش است که برای روشن کردن آتش کارهایی انجام دهید. اولین کار جمع کردن هیزم است. همان چیزی که می‌تواند تکه‌های کوچک و خشک شاخه‌های درختان باشد که البته روی زمین ریخته شده و بلااستفاده است. شاید گفتن اینکه نباید برای درست کردن آتش شاخه‌های خشک درختان را بشکنیم یا ببریم، کمی کلیشه شده باشد، اما خوب یادآوری‌اش هم بد نیست!
بعد از جمع‌آوری شاخه‌های نازک چوب، نوبت به بررسی مکان برای برپایی آتش می‌رسد. اگر به پارک های جنگلی رفته باشید، خیلی احتمال دارد که بتوانید از منقل‌هایی که در اطراف تعبیه شده، استفاده کنید. اگر منقل حاضر و آماده پیدا کردید، حواستان باشد خاکسترهایی که احتمالا از آتش‌های قبلی در آن وجود دارد را کنار بزنید و محل برپایی آتش جدید را خوب در منقل تمیز کنید تا فضای کافی برای برپا کردن آتش را داشته باشید. اگر هم به دل طبیعت سفر کرده اید و منقل آماده‌ای موجود نبود و خواستید آتش را روی زمین برپا کنید باید اول بررسی کنید که در شعاع دو تا سه متری جایی که می خواهید آنجا آتش روشن کنید، گیاه و چمنی نباشد که آتش باعث سوختنش شود. در ادامه بهترین کار این است که جهت باد را پیدا کنید، چون با این کار خودتان را از باد زدن آتش خلاص می‌کنید و باعث می‌شوید جریان باد خودش آتش را زنده و روشن نگه دارد. زمین هم ترجیحا بهتر است خشک باشد.
سپس یک چاله کوچک در زمین حفر کنید و مواد و هیزم‌هایی که برای آتش زدن جمع کرده بودید را داخل این حفره بریزید و با کبریت روشنشان کنید. برای بهتر روشن شدن آتش بهترین کار کمک گرفتن از برگ‌های خشکی است که روی زمین ریخته شده. تجمع این برگ‌های خشک می‌تواند سوخت خوبی برای آتش باشد. اگر هم از مایعات به عنوان آتش‌زنه استفاده می‌کنید، باید حواستان را جمع کنید که از فاصله دور مایعات را به داخل آتش نپاشید، چون این کار باعث شعله‌ور شدن آتش شده و گاه ممکن است تکه‌های هیزم یا سنگ‌هایی که ناگهانی داغ شده‌اند به اطراف پرتاب شده و باعث سوختگی افرادی شوند که در اطراف ایستاده‌اند. این را به یاد داشته باشید که هرگز از گازوییل به عنوان سوخت برای آتش استفاده نکنید.
طرق ایجاد آتش بدون کبریت
اگر جایی قرار گرفتید که کبریت همراهتان نبود یا از روی بدشانسی اصلن یادتان رفته بود کبریت یا فندک را داخل کوله سفرتان بگذارید برای روشن کردن آتش راه‌های دیگری هم هست. یکی از این راه‌ها استفاده از عدسی محدب است. در روزهای صاف و آفتابی از این روش می‌شود استفاده کرد. از عدسی دوربین دوچشمی، دوربین معمولی، قطب‌نما و بعضی از انواع ساعت‌ها هم می‌توان استفاده کرد و با کمک گرفتن از نور خورشید آتش را برپا کرد.
اگرچه روش‌های قدیمی درست کردن آتش مثل استفاده از سنگ چخماق و تیغه فولادی، کمان و مته، تسمه آتش و اره آتش هم هستند، اما این روش‌ها بسیار ابتدایی بوده و به تجربه زیادی احتیاج دارند.
نکات کاربردی
اگر اهل سفر و گشت‌وگذار در طبیعت هستید، بهتر است درست کردن آتش را یاد بگیرید و این کار هم جز با تمرین و ممارست به نتیجه نمی رسد. نکته دیگر اینکه سعی کنید همیشه کبریت یا فندک را در یک کیسه ضدآب در کوله نگه دارید تا برای سفر آماده باشید. اگر در هوای سرد سفر می کنید بهتر است دور تا دور خود را برای درست کردن آتش آماده کنید تا گرم شوید این به این معنی است که درست کردن چند کوپه آتش کوچک در اطراف بهتر از روشن کردن یک کوپه بزرگ از آتش تنها در یک طرف است. اگر در منطقه ای اتراق می کنید که بدون درخت است و از شاخه های خشک درختان خبری نیست، می شود از علف، پشکل خشک حیوانات، پیه حیوانی و در صورت وجود از زغال‌سنگ استفاده کرد. برای روشن نگه داشتن آتش لازم نیست همه هیزم‌هایی که جمع کرده‌اید را به طور ناگهانی به آتش اضافه کنید، بلکه بهتر است هیزم را کم‌کم به آتش اضافه کنید تا آتش در مدت زمان بیشتری برایتان کارایی داشته باشد.
خاموش کردن آتش
همان‌طور که برای روشن کردن آتش اصولی را باید بلد بود و رعایت کرد برای خاموش کردن آتش هم باید نکات ظریفی را بدانیم تا طبیعت اطرافمان آسیب نبیند. اینکه آتش را باید با آب خاموش کرد چیزی است که دیگر همه می‌دانند، اما لازم نیست یک سطل آب برداریم و با خالی کردن آن روی ذغال و هیزم آتش را خاموش کنیم. بهترین راه این است که آب را کم‌کم و در چندین مرحله روی آتش بپاشیم و با یک وسیله ذغال و هیزم‌ها را تکان دهیم تا مطمئن شویم آتش آن‌ها خاموش شده است. وقتی دودها خوابید و آتش از سروصدای معروفش که همان جلز و ولز است افتاد، دیگر می‌توان مطمئن بود که آتش به طور کامل خاموش شده و خطری برای افراد و طبیعت ندارد. برای اطمینان بیشتر می‌توانید دستتان را روی خاکسترهای باقی مانده بگیرید که در این صورت اگر حرارتی احساس نکردید، معلوم است که آتش به طور کامل خاموش شده است.
نظر شما