جاده ای پر پیچ و خم در دل کوه که برای همه ما چیزی فراتر از یک جاده برای رسیدن به مقصدی سرسبز در دل شمال کشور است. مسیری که از میان صخره ها و کنار رودخانه می گذرد و همواره در جدال با طبیعت است. جاده چالوس یکی از آن مسیرهایی است که خودش می تواند مقصد سفر باشد.
اگر اهل رستوران رفتن باشید در اطراف جاده انواع و اقسام رستوران ها هستند که می توانید با انتخاب یکی از آن ها یک عصر خنک را کنار رودخانه با انواع مخلفات و چای داغ سپری کنید؛ اگر هم بیشتر طالب رفتن به جاهای دنج و خلوت هستید با کمی گشتن می شود یک جای مناسب کنار رودخانه گیر آورد و بساط جوجه کباب و چای را علم کرد.
جاده سازی با عایدات قند و شکر!
استفاده از جاده چالوس (جاده کندوان) و یا جاده شماره ۵۹ به قرن ها قبل باز می گردد. در زمان قاجار این جاده پر پیچ و خم مالرو بود و ناصرالدین شاه به سفر در آن علاقه زیادی نشان می داد.
ساخت جاده آسفالت اما به دوران پهلوی اول باز می گردد. او دستور احداث جاده چالوس را داد تا عبور و مرور به شمال کشور آسان شود. عملیات اجرایی جاده کندوان از محل اعتبار عایدات قند و شکر و چای در اواسط اردیبهشت سال ۱۳۱۰ آغاز شد و ۱۰ آذر سال ۱۳۱۲ افتتاح و مورد بهرهبرداری قرار گرفت.
بعد از اینکه راه در سال ۱۳۱۲ افتتاح و مورد بهره برداری قرار گرفت، بیش از ۵ ماه از سال، گذر از این جاده در قله کندوان در ارتفاعات ۳۲۰۰ متری به خاطر وضعیت جوی غیرممکن بود.
همین مساله باعث شد که در سال ۱۳۱۴ به فکر احداث تونل کندوان بیافتند. نام تونل کندوان هم از گردنه ای با همین نام که تونل در پایین گردنه حفر شده، گرفته شده است.
دیدنی های مسیر سبز!
چالوس صرفا یک جاده نیست؛ دیدنی هایش آنقدری هست که اگر صرفا مسافر شمال کشور نباشید، حسابی وقتتان را پر کند. هم جای تاریخی دارد و هم برای تفریح و ورزش می شود رویش حساب کرد. اگر هم حوصله تان از جاده و ترافیک معمولن همیشگی اش سر رفت در کناره های جاده دستفروشان و بعضا هم رستوران هایی هستند که آش رشته، آش دوغ، آش هیزمی و عدسی عرضه می کنند و می توانید بدین ترتیب کمی تجدید قوا کنید و باز به راهتان ادامه دهید.
روستای شهرستانک
در ۵۵ کیلومتری کرج و در دامنههای توچال، شهرستانک، روستایی سرسبز با صنوبرهای بلندقامت و هوای مطبوع قرار دارد. روستای محبوب ناصرالدین شاه که هنوز هم یادگارهای او در این روستا موجود است. برای رفتن به شهرستانک باید در کیلومتر ۴۴ جاده، بعد از روستای آسارا و با راهنمایی تابلو بزرگ سبز رنگ وارد دوراهی شهرستانک شوید و ۱۰ کیلومتر بعد به مقصد خواهید رسید. البته این روستا مسیر کوهنوردی از غرب توچال در شمال تهران نیز دارد. در شهرستانک بازدید از کاخ ناصری و کتیبه قدیمیاش، کوچه باغهای قدیمی، چشمه گلهگیله، قلعه دزدبند و درخت اورست یا هورست را هم از دست ندهید.
دیزین دوست داشتنی
جاده چالوس فقط یک جاده نیست و در کنار جاذبه های طبیعی و پیچ و خمش در تابستان و زمستان میزبان ورزشکاران هم هست. در کنار چندین قله معروف برای کوهنوردی، میتوانید در پیست بینالمللی اسکی دیزین در ۷۵ کیلومتری شهر کرج، تفریحی جذاب و ورزشی مفرح را تجربه کنید. از دو مسیر شمشک و جاده چالوس میتوان به دیزین رفت. اگر از کرج وارد جاده چالوس بشوید، ۶۵ کیلومتر بعد از کرج و از گچسر میتوانید به جای ادامه مسیر شمال به «دلکوه» و سمت روستای «والیترود» بروید. بعد از روستای والیترود و پشت سر گذاشتن چندین مجتمع مسکونی به پیست اسکی دیزین میرسید.
دریاچه ولشت
ولشت، دریاچه آب شیرین محصور در کوههای بلند البرز است که حدود ۲۰ هکتار وسعت دارد. برای رفتن به ولشت دو راه دارید، راه اول دو کیلومتر بعد از مرزنآباد است که به سمت غرب منحرف میشود و حدود ۱۳ کیلومتر بعد شما را به دریاچه خواهد رساند که ۷ کیلومتر آن آسفالت و مابقی خاکی است. بعد از چند دقیقه رانندگی در این جاده خاکی به یک سربالایی تند میرسید. این گردنه پیچ در پیچ با انبوه درختان کاج را که پشت سر بگذارید، دیگر به دریاچه رسیدهاید. مسیر دوم هم از روستای «کلنو»، درست وسط راه مرزنآباد به کلاردشت است.
در ولشت اگر اهل ماهیگیری باشید، میتوانید از کنارههای دریاچه یا روی قایقهای کرایهای ماهی بگیرید.
کندلوس
در روستای تاریــخ و طبیعت، کندلوس، به شگفتیها و زیباییهای کمنظیری دعوت هستید. ۵ کیلومتر بعد از مرزنآباد و از دوراهی «دوآب» که به سمت کجور حرکت کنید، تابلوی «روستای فرهنگی تاریخی کندلوس ۴۲ کیلومتر» بهترین راهنما خواهد بود. اگر بازدید از موزه کندلوس را از دست ندهید، با بخشی از این تاریخ آشنا خواهید شد. قصه مینا و آن پلنگ معروفش مربوط به این روستا و خانهاش هنوز پابرجا است.
کلاردشت
کلاردشت اینقدر در سال های اخیر معروف شده که نیازی به معرفی ندارد. منطقهای که به یکی از قطبهای گردشگری شمال ایران تبدیل شده و همه این معروفیتش هم مدیون دریاچه، جنگل، آب و هوای مطبوع و مناظر طبیعی دلانگیزش است. راه رسیدن به کلاردشت از جاده چالوس، مرزنآباد است. ۲۵ کیلومتر قبل از چالوس از این دوراهی به سمت غرب منحرف میشوید و ۲۰ کیلومتر بعد به کلاردشت میرسید.
هزارچم
پس از پشت سر گذاشتن جاده به زیباترین و البته خطرآفرین ترین قست آن گردنه هزار چم می رسیم. پیچ های پی در پی که شما را به پایین کوه می برند و منظره ای خیره کننده را در مقابلتان قرار می دهند. توجه داشته باشید که در صورت توقف در عبور و مرور سایر خودروها اختلال ایجاد نکنید.
نظر شما