گروه ایرنا زندگی - چهارمحال و بختیاری همچون نگینی بر تارک طبیعت ایران می‌درخشد و طبیعت‌گردهای بسیاری را شیفته و شیدای خود کرده است. در پیج‌وخم راه‌های کوهستانی این استان، زیبایی‌هایی وجود دارد که هر بیننده‌ای را به تحسین وامی‌دارد. در میان شگفتی‌های چهارمحال و بختیاری، به منطقه‌ای می‌رویم که در بین اهالی این سرزمین با نام «هلن» شناخته می‌شود.
«منطقه حفاظت‌شده هلن» (Helen Protected Area) در استان چهارمحال و بختیاری، حدود ۴۰ هزار هکتار وسعت دارد و شامل مجموعه‌ای وسیع از دره‌ها، دشت‌ها، ارتفاعات، روستاها و آبادی‌ها، رودخانه‌ها، انبوه پوشش‌های گیاهی و جانوری و در نهایت عشایری است که روح زندگی را در پهنای این دشت زنده نگه داشته‌اند. دشت هلن که به عروس ایران و این استان معروف است، یکی از زیباترین جاهای دیدنی استان چهار محال و بختیاری و از بهترین و بکرترین مناطق برای استراحت و طبیعت‌گردی ایران است. با ما همراه شوید تا اطلاعات جالب و مفیدی از این منطقه‌ی زیبا به دست آورید.
معرفی منطقه حفاظت‌شده هلن
به‌واسطه تصمیم شورای عالی حفاظت محیط‌زیست در سال ۱۳۷۷ مبنی بر حفاظت از ۱۰ درصد جنگل‌های کشور، منطقه‌ی هلن انتخاب شد و عملا از سال ۱۳۸۰ با نصب تابلو در پیرامون آن به مدیریت اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان درآمد.
منطقه حفاظت‌شده هلن پس از سبزکوه، دومین منطقه حفاظت‌شده در چهارمحال و بختیاری با ۴۰ هزار هکتار وسعت، تنها منطقه حفاظت‌شده جنگلی به شمار می‌رود که ۳۰ هزار هکتار آن پوشیده از جنگل عمدتا از نوع بلوط غرب است.
علاوه بر رودخانه کارون با طول حدود ۶۵ کیلومتر و رودخانه ارمند، چشمه‌هایی همچون چشمه سیبا، آب سفید، تاگک، چشمه دل بالا و گردک، از منابع آب هلن هستند.
هلن حدود ۳۱ روستا را در داخل و اطراف خود در برگرفته است؛ هرچند یکی از مهم‌ترین ساکنان تاثیرگذار این دشت وسیع و منطقه حفاظت‌شده، عشایر ارزشمند آن هستند.
منطقه حفاظت‌شده هلن کجاست؟
منطقه حفاظت‌شده هلن در شهرستان‌های اردل، لردگان و کیار از توابع استان چهارمحال و بختیاری و در حدود ۲۰ کیلومتری جنوب شهر ناغان و ۱۱۰ کیلومتری جنوب شهر شهرکرد قرار دارد. منطقه‌ی مذکور وسعتی حدود ۴۰,۲۰۰ هکتار دارد که ۳۰ هکتار آن جنگل و مابقی به‌صورت مرتع است. این منطقه کاملا کوهستانی است که بلندترین نقطه آن، کوه بزمنی با ارتفاع ۳,۲۲۵ متر و کمترین ارتفاع آن حاشیه رودخانه زیبای ارمند با ارتفاع ۱,۱۶۸ متر از سطح دریا هستند.
علت نام‌گذاری منطقه حفاظت‌شده هلن
منطقه حفاظت‌شده‌ی هلن از آن جهت به این نام مشهور است که گفته می‌شود پرستاری آمریکایی به نام «هلن جفریز بختیار» (Helen Jeffreys Bakhtiar) با یک پزشک ایرانی بختیاری ازدواج می‌کند و در سال ۱۹۳۱ به ایران می‌آید و به‌همراه همسرش با ایل بختیاری کوچ می‌کند و به مداوای مردم می‌پردازد. این موضوع هم‌زمان با نقشه‌برداری جغرافیایی آن بخش از ایران و ارتفاعات زاگرس بود و این طور به نظر می‌رسد که کوهی در این منطقه را به‌سبب قدردانی از زحمات این بانوی بزرگوار، به نام هلن نام‌گذاری کردند. نامی که بعدها به سراسر دشتی وسیع اطلاق شد که این کوه در میانه آن قرار دارد.
با اینکه او سال‌ها بعد از همسر ایرانی خود جدا شد؛ اما عشقش به ایران تمامی نداشت و در نهایت در شهر طوس و در نزدیکی آرامگاه شاعر نامی ایران، ابوالقاسم فردوسی به خاک سپرده شد.
بهترین زمان سفر به منطقه حفاظت‌شده هلن
منطقه هلن آب‌وهوای نیمه مرطوب دارد و در تابستان گرم و خشک و در زمستان سرد است؛ در نتیجه، بهار بهترین فصل سفر به این منطقه به حساب می‌آید.
طبیعت هلن، به‌خصوص در اردیبهشت ماه بسیار زیبا است و اغلب طبیعت‌گردها در این زمان کمپ خود را در این دشت برپا می‌کنند و از تماشای طبیعت زیبای آن بهره می‌برند؛ اما اگر طاقت سرمای زمستان را دارید و البته از تجهیزات و تجربه کافی هم برخوردارید، زمستان هم زیبایی‌های بی‌بدیل خود را دارد. یکی از زیباترین جلوه‌های طبیعت زمستانی و پرابهت این منطقه، در فاصله بین روستای برنجگان تا روستای معدن جلوه می‌کند؛ جایی که شیب مسیر به‌تدریج افزایش می‌یابد و با باریدن برف و تلمبار شدن آن روی هم در نهایت بهمن اتفاق می‌افتد که به‌شکل آبشاری زیبا و حیرت‌انگیز خود را به درون رودخانه می‌رساند.
پوشش گیاهی و جانوری منطقه حفاظت‌شده هلن
ویژگی‌های اقلیمی منطقه، آب‌وهوای نیمه‌مرطوب، وجود زیست‌بوم‌های رودخانه‌ای و حاشیه رودخانه‌ای، پوشش‌های انبوه جنگلی و غیرجنگلی، شرایط مناسبی برای جذب حیات‌وحش متنوع، به‌ویژه پرندگان فراهم کرده است.
از جانوران این منطقه می‌توان به کل و بز، سنجاب ایرانی، روباه معمولی، گراز، گرگ، خرگوش، خرس قهوه‌ای، کبک، کبوتر جنگلی، کمرکلی بزرگ، زاغ نوک قرمز، عقاب طلایی، آگاما، لاک‌پشت آبزی و افعی اشاره کرد.
در ابتدای حرکت در مسیر دشت خیال‌انگیز هلن، گیاهان و گونه‌های مرتعی به‌وفور به چشم می‌خورند. گلزارهای بزرگ و چشم‌نواز پای ثابت بهارهای این منطقه هستند که دامن هلن را می‌آرایند. کمی که ارتفاع بیشتر می‌شود، سروکله جنگل‌ها پیدا می‌شود که تا ارتفاع دو هزار متری وجود دارند؛ اما در ارتفاعات بالاتر، گونه‌های مقاومی مثل گون و دافنه و پلاخور، جای جنگل‌های عظیم بلوط غرب را می‌گیرند. گیاهان دیگری همچون ارژن، کلخونک، شکر تیغال، گون، بنه، بادام کوهی، زالزالک، گز، پلاخور و... نیز پوشش گیاهی این منطقه را تشکیل می‌دهند.
تفریح‌های منطقه حفاظت‌شده هلن
منطقه هلن به‌دلیل قرارگیری در حاشیه جاده اولیه خوزستان و وجود عشایر، رودخانه دوپلان و ارمند و چشم‌اندازهای بدیع آن‌ها، آبشار دره عشق، چشمه‌های پرآب همچون آب سفید و آب گلور، جنگل‌ها و مراتع و وجود دو اقلیم کوهستانی با زمستان‌های نیمه‌سرد و تابستان‌های معتدل و رودخانه برفی، مجموعه‌ای از شرایط عالی برای جذب گردشگر را در خود دارد.
منطقه هلن یکی از جذاب‌ترین مناطق ایران برای رفتینگ و تفریح‌های آبی است. از زمانی که سد کارون چهار ایجاد شده، اکوتوریسم این منطقه تغییر کرده و امکان لذت بردن از ورزش‌های آبی مانند رفتینگ فراهم شده است. با توجه به تاسیس کمپ هلن، گردشگران می‌توانند در چادرهای حرفه‌ای این منطقه اقامت کنند. این کمپ با داشتن کافی‌شاپ و تفریح‌های آبی مانند بلاب جامپ یا بالشتک بادی، ترامپولین و سکوی بازی، شنا، قایق‌های بادی یک نفره و چند نفره، جامپ واتر، سرسره (سرسره آبی در طبیعت) و پرش از صخره ، شاتل و بنانا، قایق موتوری و همچنین برنامه‌های پرهیجانی مانند اسب‌سواری، شرایط جذابی برای تفریح در این منطقه ایجاد کرده است.
شاتل، یکی از بهترین تفریح‌ها در دنیای ورزش‌های هیجان‌انگیز آبی است. بی‌شک سوار شدن بر یک موشک فضایی و سواری در آب‌های شیرین منطقه بکر هلن، یکی از بهترین تجربه‌ها برای شما خواهد بود.
در سال‌های اخیر نیز یک مسیر تریل ۱۵ کیلومتری بین روستای گندمکار تا جوزستان طراحی شده است که با گذر از میان جنگل‌های بلوط و عبور از روی پل‌های چوبی و سیمی یا پله‌های سنگی و مسیرهای پاکوب، یک تجربه کوهنوردی منحصربه‌فرد را نصیب علاقه‌مندان به این ورزش می‌کند.
در این منطقه با آبشارهای طبیعی، رودخانه‌های خروشان، جنگل‌های بلوط، حیات وحش زیبا مواجه خواهید شد. اگر هم اهل عکاسی هستید، منطقه حفاظت‌شده هلن، جایی منحصربه‌فرد برای عکاسی است.
چطور به منطقه حفاظت‌شده هلن برویم؟
گردشگران از طریق جاده آسفالته شهرکرد-خوزستان می‌توانند راهی منطقه هلن شوند. این جاده از دوپلان تا سرخون و از سرخون تا پل ارمند ادامه دارد. همچنین جاده آسفالته دورک تا معدن نیز پیرامون این منطقه را فراگرفته است.
علاوه بر این، جاده‌های خاکی روستای جوزستان، آب گلور، جاده خاکی سر تنگ مسن، جاده خاکی روستای ده کهنه سررک، از دیگر راه‌های ارتباطی و دسترسی به منطقه هستند.
در سفر به منطقه حفاظت‌شده هلن کجا اقامت کنیم؟
اقامت در دشت هلن اغلب با کمپینگ و برپایی چادر امکان‌پذیر است؛ بنابراین اگر قصد خوابیدن در دل طبیعت را دارید، اصول آن را رعایت کنید و تجهیزاتی نظیر کیسه‌خواب، پتو، لوازم شخصی، پاور بانک، لباس مناسب شنا و لباس اضافه، کرم ضدآفتاب، لباس گرم و لباس تابستانه، کفش یا صندل مناسب، وسایل طبیعت‌گردی و صندلی تاشو با خود ببرید.